The Mystic Grill

Ik maakte de koffie en keek ondertussen soms naar Alicia. 'Ja, ik denk dat ik stiekem toch opgevoed ben door apen. Ik ben een en al tarzan, onder de douche trommel ik ook op mijn borst en maak oerkreten.' Ik grinnikte en zette de twee koffie's op tafel. 'En, ga je ook naar het gala?'

Ik moest lachen door zijn opmerking. Ik ging er verder niet op in, ergens vond ik het best een leuk idee, Teoh onder de douche op zijn borst trommelend. 'Dankje,' zei ik terwijl ik de koffie vast pakte maar hem ook weer los latend toen ik de warmte ervan voelden. 'Ja, jij?' vroeg ik terug. Ik ging elk jaar naar het gala, vaak bleef ik een beetje bij dezelfde mensen staan en vroeg ik me de hele avond af waarom ik ook alweer erheen wou, maar uit eindelijk was het toch elk jaar weer leuk.

Ik haalde mijn schouders op. 'Ik denk dat ik wel moet,' grinnikte ik. 'En, eigenlijk vind ik feesten ook wel leuk. Maar ik ben niet een man die in een pak loopt. But I guess I have to.' Ik nam een slok van de koffie en zette hem weer neer. 'En ik heb geen date...'

Ik onderdrukte een brede grijns bij het idee dat hij geen date had. Dan zou ik tenminste niet de hele avond Teoh en zijn date moeten ontwijken. Tevreden over dat het gelukt was een glimlach te onderdrukken nam ik een voorzichtige slok van de koffie voor dat reageerden ik op wat hij had gezegd. Even vroeg ik me af hoe Teoh eruit zou zien in een pak, maar ik kreeg het niet bepaald voor elkaar om het voor me te zien. 'Ik heb ook geen date.' zei ik.

new
Ik stond achter de bar glazen af te wassen en keek even the grill door. Het was aardig druk, eigenlijk net zo druk als op een normale doordeweekse dag. Toen het glas droog was, zette ik hem onderin de bar en begon de volgende af te drogen. Het was best saai, want al mijn collega's hebben nu pauze en niemand zat aan de bar. Dus ik zuchtte en ging met de volgende glazen verder.

Met mijn fotocamera om mijn nek en totaal in het zwart gekleed, liep ik een bar binnen die de "Mystic Grill" heette. Toen ik had rondgelopen in de stad was de naam een paar keer gevallen, dus had ik besloten om eens een kijkje te gaan nemen. Met het laatste beetje rook van mijn sigaret uitblazend, ging ik op een van de barkrukken zitten en keek ik naar de jongen die achter de bar stond.

Ik hoorde de bel van de deur gaan en keek op wie binnenkwam. Het was een meisje, ongeveer van mijn leeftijd, en ik geloofde dat ze ook bij mij op school zat. Ze ging voor me op een van de krukken zitten en keek me aan. Ik glimlachte en zei: 'Hey, wil je iets bestellen?' Ik zette het droge glas neer en legde de handdoek over mijn schouder.

Ik keek hem even aan en keek naar mijn zwarte nagels. Vervolgens keek ik weer naar hem. 'Cola, alsjeblieft.' Dat laatste kwam er met moeite uit. Ik was nooit zo van de normen en waarden - maar volgens mijn pleegouders moest ik dat tonen naar de mensen die hier woonde. De sukkels. In eerste instantie wilde ik iets sterks nemen - maar ze vonden het blijkbaar niet leuk als ik licht aangeschoten thuis kwam.

Ik luisterde naar haar bestelling en pakte een glas. 'Okiedokie,' glimlachte ik en schonk cola in het glas. Ik stopte er nog wat ijsklontjes in en een rijtje, en zette het toen voor haar neer. Ik leunde op de bar op en keek haar aan. Ze kwam me op een of andere manier bekend voor. 'Zitten wij niet op dezelfde school?'

'Dat lijkt me wel als je op de enige school hier in de omgeving zit.' Merkte ik droog op. Er waren geen een scholen waaruit je kon kiezen, nee - er was één school in de hele omgeving en deze zat hier in het dorp. Ik zette het rietje aan mijn mond en dronk de helft van mijn drankje op en keek naar de jongen.

Ik grinnikte om haar opmerking en knikte instemmend. 'Je hebt gelijk,' zei ik glimlachend en pakte opnieuw een glas op, om hem droog te maken. 'Ik zag je bij het gala, geloof ik. Je bent vast nieuw he?' Ik wees met mijn glas naar haar en zette hem toen weg. 'Al is het een vraag waarom je hier bent belandt in dit dorp.'

'Ja.' Beantwoordde ik zijn vraag en nam nog een slok van mijn cola. 'Wat maakt het nou uit hoe ik hier ben beland?' Snauwde ik naar hem. Nee, het was niet iets wat ik graag vertelde of waar ik trots op was. Het klonk ook zo lekker "Ja, ik ben hier in mijn negende pleeggezin omdat de rest me niet meer wilde" nou - mooi niet dat ik dat aan een of andere gozer zou gaan vertellen.

Ik keek haar grinnikend aan. 'Je zag er leuk uit bij het gala, dat weet ik nog!' zei ik lachend. 'Lekker zwart, zoals nu. Zelf houd ik niet van zwart, maar van groen.' Ik was klaar met afwassen en leunde dus weer over de bar heen. 'Slechte dag gehad?' vroeg ik. 'En het maakt ook niets uit, hoor. Ik was gewoon benieuwd. Ik woon hier al vanaf mijn geboorte en ik zal je zeggen dat ik echt weg wil.'

Geïrriteerd rolde ik met mijn ogen. Jezus, die jongen kon praten. Te irritant voor woorden. 'Ja, groen is ook leuk.' Zei ik vlak en keek hem aan. 'Ik heb altijd een slechte dag.' Zei ik zuur en dronk de rest van mijn cola op. 'Als je maar niet denkt dat ik hierheen wilde komen.' Murmelde ik er nog achteraan en zette het lege glas voor me neer op de bar. Ik was nooit zo praatgraag en al helemaal niet als het over mezelf ging.

Ik hield mijn handen omhoog en keek haar veschrikt aan. 'Dat zou ik nóóit denken, dat je hier hierheen wilde komen,' zei ik serieus en boog naar haar toe. 'Mystic Falls is best leuk hoor. De mensen zijn er aardig, sommige dan, en de feesten zijn altijd wel gaaf. De volgende keer moet je echt komen als we weer een feest hebben op het kerkhof.' Ik stak mijn hand uit. 'Ik ben Teoh.'

Nee, daar had ik wat aan. Aardige mensen. Ik keek hem ongeïnteresseerd aan en haalde mijn wenkbrauw op toen hij begon over feesten op het kerkhof. 'Kikken jullie op doden, of konden jullie gewoon geen betere plek vinden?' Vroeg ik me oprecht af. Het was niet dat ik het geen geweldige plek vond, in tegendeel - maar het was gewoon raar dat... vrolijke jongetjes zoals hij, naar feesten op een kerkhof ging. Toen hij zijn hand uitstak negeerde ik die en keek ik hem aan. 'Megan, of Meg - wat je wilt.'

Ik dacht even kort na over haar vraag. 'Beiden, denk ik,' zei ik langzaam. 'Ik kik in elk geval niet op doden, maar veel doen dat wel. En het is waar dat we geen betere plek konden vinden. Ik trok mijn hand grijnsend terug en leunde tegen de bar aan. 'Ik noem je wel Meg, bijnamen zijn leuk.'

'Best.' Antwoordde ik en gaapte diep. 'En zijn hier nog interessante dingen die ik moet zien - of is het hier werkelijk zo saai als verteld is?' Ik keek hem een tikkeltje vragend aan - maar toch bleef mijn blik strak en nonchalant.

'Ik zou wat meer slapen, als ik jou was. Heb je paar heftige nachten gehad ofzo?' Ik wiebelde even met mijn wenkbrauwen en grinnikte toen. Ik telde op mijn hand en zei: 'Nou, we hebben een zwembad, sauna, veel bar's, een winkelstraat en een bieb. Ik raad je dat allemaal niet zo aan, maar juist het bos. En als je wat vrolijker wordt, dan vertel ik je ook nog de weg naar de hangende wilgen.' Ik knipoogde en keek naar haar camera. 'Ik zweer het je, daar kan je de mooiste foto's maken, vooral als het sneeuwt.'

Kort keek ik hem aan. Een sauna was nou niet bepaald mijn toppunt van plezier, laat staan de bibliotheek. 'Het is dus inderdaad zo saai als gezegd is.' Concludeerde ik. Over zijn opmerking van de zware nachten ging ik niet in. Ik had de afgelopen paar nachten amper geslapen, maar dat hoefde hij niet te weten. Kort ging mijn blik naar de bar toe en ik begon wat met mijn ring te frunniken. 'Wilgen hè?' Wat google earth wel niet allemaal voor mij konden betekenen. Volgens mij wist ik waar hij op doelde, het was een redelijk open plek met een paar gigantisch grote wilgen, het was dicht in de buurt van het meer als ik me niet vergiste.

Ik proeste even en keek haar verward aan. 'Wat is er toch met jou?' Ik schudde even mijn hoofd en nam een bestelling aan van wat andere mensen. Toen liep ik weer naar Meg toe. 'Wilgen ja,' zei ik. 'Ken je het al?' Stiekem hoopte ik van niet, en dat ze daarom iets aardiger zou doen. Maar waarschijnlijk was dat al een hopeloze gedachte.

'Ik denk dat ik wel weet waar het is ja,' Ik keek hem even aan. 'Mag ik trouwens nog een cola?' Kort tikte ik wat met mijn ring op de tafel en keek even naar de andere mensen die wat te drinken kwamen halen. 'Aan het einde van het pad in het bos en in de buurt van het meer, toch?' Ik keek hem even nieuwsgierig aan.

'Yup, achter de verbrokkelde stadsmuren,' zei ik en schonk een glas cola voor haar in. Ik schoof het naar haar toe en keek haar even bedenkelijk aan. Wat zou er gebeurd kunnen zijn dat iemand zo verbitterd raakt? 'Bevalt school je een beetje? Zijn ze aardig tegen je?'

't Gaat.' Zei ik met een kleine glimlach op mijn gezicht. Ik was altijd al anders geweest dan de meeste mensen en echt geaccepteerd werd ik volgens mij nooit, maar ik had ermee leren leven en ik vond het wel best zo. Het zou vast niet lang duren voordat ik ook weer uit deze familie werd gekikt, dus ik bereidde me alvast voor op het ergste. Ach - het was mijn hele leven zo gegaan, dus ik keek er niet echt meer van op.

NEW.

Het was tamelijk rustig in de Mystic Grill toen we binnen kwamen lopen. Al vrij snel vonden we een leeg tafeltje voor twee in een hoek. Mijn jas schoof ik uit en hing ik over de achterkant van de stoel heen, waarna ik zelf ging zitten. Mijn benen sloeg ik over elkaar en ik pakte zijn hand beet. 'Ik trakteer deze keer,' Zei ik met een glimlach. Hij had vaak genoeg getrakteerd, nu was het mijn beurt.