The Mystic Grill

Ondertussen dat zij praatte, at ik verder van mijn hamburger en frietjes waarna ik het bord naar het midden van de tafel schoof. Even keek ik naar Alicia die dus blijkbaar ook meeging. Ach ja, hoe meer zielen, hoe meer vreugd. Het zou wel leuk worden. Even keek ik naar Zoë maar die leek niet meteen te reageren op Teoh. 'Als je wilt dan mag je mij wel komen ophalen... Tenminste als je me ook thuis brengt.' Even glimlachte ik weer en dronk. Eigenlijk was ik opeens erg verveeld. 'Gaat in ieder geval wat frisser ruiken. Waarschijnlijk toch.'

Knikkend bestelde ik wat iedereen had opgegeven en nam met moeite alle glazen mee. IN het midden van de tafel zette ik ze neer en wenkte ernaar. 'Pak maar wat je hebt besteld.' Grinnikte ik, terwijl ik zelf mijn cola pakte. 'Ik rei sowieso met jou mee,' Glimlachte ik naar Teoh en knikte weer. 'En dat je iets anders aandoet vind ik ook wel een strak plan. Ik help je wel.' Ik nam weer wat slokken van mijn cola en keek Eleanor, 'Ik sta er zelfs op dat Teoh jou ophaalt. Gekkie.'

Ik liep naar binnen door de deur van de Mystic Grill. Ik was hier al een paar keer geweest, maar ik kende nog niet zo veel mensen. Ik keek even om me heen om te kijken of ik een bekend gezicht zag. Het meisje dat ik ontmoet had op het schoolplein zat aan een tafeltje met een gezellig groepje. Ik dacht even na, of ik me erbij zou voegen of niet. Alleen zitten zou ook zo belachelijk zijn. En zo zat ik natuurlijk niet in elkaar. Ik toverde een beleefde glimlach op mijn gezicht en voegde me voorzichtig bij het groepje. 'Hallo, ik ben Aiden.' stelde ik me voor.

Glimlachend keek ik Alicia aan bij haar instemmende woorden.voor de rest ging alles zowat langs hem voorbij. Duidelijk waren ze liften aan het regelen. 'Mij mag je altijd naar huis voeren.' Toch klonken mijn woorden afwezig terwijl ik mijn cola nam en keek hoe een jongen zich bij ons voegde. 'Hey?' Het klonk nogal vragend, maar wat kon je ook anders als de persoon voor je wild vreemd was. 'Daniel,' voegde ik er met een klein glimlachje aantoe.

Even twijfelde Alicia of ze op het aanbod van Teoh in zou gaan. Het zou haar een rit in haar eentje besparen, maar ze kende hem niet en was bang voor pijnlijke stiltes. Al snel nam iedereen het aanbod aan. "Als je nog plek hebt en bereid bent naar de rand van Mystic Falls te rijden, graag."
Er kwam een jongen bij de tafel staan die zichzelf voorstelden als Aiden, zijzelf kende hem niet, maar dat zou nu niet uitmaken. "Alicia," stelde ze zichzelf kort voor naar Daniël. Ze was blij met het vooruitzicht dat ze morgen weer een keer zouden afspreken, met z'n tweeën. Ze keerde zich even tot de groep waarmee ze aan tafel had gezeten. "Uh, mijn pauze is afgelopen," het kwam er een beetje twijfelachtig uit, wat eigenlijk niet logisch was, maar ze zat eraan te denken dat Teoh niet eens wist waar zij woonden. "Danny weet wel waar ik woon, maar ik moet nu echt even de nieuwe klanten gaan helpen." zei ze eigenlijk alleen gericht tegen Teoh en Daniël. Ze stond op en maakte daarbij plaats voor de jongen die er bij was komen staan, Aiden. "Laat ik maar hier beginnen," ze pakte de lege glazen van de tafel en vroeg bewust niet aan de hele groep of ze nog iets wouden drinken. "Aiden, wil jij iets bestellen?"

Vreemd keek ik op toen de jongen, die ik vandaag even had ontmoet, voor ons stond. 'Hey,' Glimlachte ik even. Nog steeds was ik verbaasd, puur omdat ik het totaal niet zag aankomen om hem hier te zien. Daarna glimlachte ik eventjes naar Alicia die opstond, omdat haar pauze voorbij was. 'Nou Teoh, dat wordt een volle bak.' Grinnikte ik. 'Desnoods gaan we op elkaars schoot zitten.' Mij maakte het - om eerlijk te zijn - allemaal niet zoveel uit. Als we maar op de plaats van bestemming aankwamen. 'Als ik me een beetje fatsoenlijk wil omkleden, moeten we zo wel gaan Teohtje.' Ik wist dat hij met de auto was, en ik was lopend. Wat er natuurlijk op aankwam dat ik hem dwong om mee te gaan, zodat ik met hem mee kon rijden.

Ook ik keek op naar de vreemdeling. 'Hallo!' Echter stond ik op en legde mijn deel van het geld alvast bij Zoë zodat zij eventueel kon betalen. Met mijn tas vast en de zakjes van het winkelen, stond ik recht en Sloeg nog onhandig een arm rond haar heen als wijze van afscheid. 'Ik zie jullie daar dan wel. Misschien is mijn vader al thuis dus dat wil ik nog even gaan checken...' Hij had er wat op tegen als hij thuis was en ik zomaar weg, hoewel hij dan nauwelijks tijd maakte voor mij. 'Bedankt alvast voor de lift, Teoh. Later!' Daarna stapte ik de Mystic Grill uit. Op weg om het hele eind naar huis te lopen. Gelukkig had ik er de gepaste schoenen voor aan.

Ik keer me om in mijn stoel en glimlach. 'Aju, ik ben Teoh.' Ik steek mijn hand uit en schud de zijne. Dat iemand vreemd is voor me, is helemaal geen probleem. Ik bloei helemaal op als ik nieuwe mensen leer kennen. 'En het is prima als jullie allemaal meerijden, dan gaat de helft gewoon in de achterbak liggen ofzo,' grijns ik, en roep dan nog snel achter Eleanor aan: 'Dag! Zoe, zullen we zo ook maar gaan? Dan kan je meerijden.'

Ik knikte toen Teoh voorstelde om te gaan, zodat ik mee kon rijden. 'Ja, prima.' Ik betaalde voor de drankjes die ik had getrakteerd, en keek de rest aan. 'Nou Daantje, jou zie ik vanavond weer. Hetzelfde geldt voor de rest natuurlijk.' Grinnikte ik. Altijd was ik snel met bijnamen verzinnen voor mensen. Het maakte contact maken altijd een stuk makkelijker - niet iedereen vond het leven leuk, maar dat maakte op zich niet zo heel veel uit, lachte ik in mezelf. 'Jep, kom Teohtje - lets go.'

'Yupperdepup,' zeg ik, terwijl ik opsta en mijn stoel tegen de tafel schuif. 'Bye Dannie, bye Aiden, leuk je ontmoet te hebben.' Ik geef Daniel nog een hand en sla op zijn rug, voordat we langs de bar lopen en nog Alicia gedag zeggen. 'Zie je vanavond,' glimlach ik en stap dan de deur uit, samen met Zoe. Ik wrijf vrolijk in mijn handen. 'Nu komt het allerleukste, want ik heb mijn auto heel heel heel ver geparkeerd, zodat ik met mijn skateboard het laatste stukje kon overbruggen. We mogen dus nu even een stuk gaan lopen,' lach ik.

Ik glimlachtte even en stak mijn hand op naar iedereen. 'Hoi, ik ben Aiden.' zei ik en keek op naar het meisje die vroeg wat ik wou bestelde. 'Euh, misschien een beetje cola ofzo.' vroeg ik met een glimlach. Stoelen werden achteruit geschoven en niet veel later stond bijna iedereen op om te vertrekken. 'Oeps, ik jaag jullie toch niet weg ofzo?' vroeg ik met een glimlach. Dat was natuurlijk de enige vaststelling die ik kon maken omdat iedereen opeens zo gehaast was.
-
sorry voor korte stukje, ben nogal ideeloos ;c

Alicia nam niet de moeite om de bestelling van Aiden op te schrijven en liep richting de bar om een cola te halen. "Tot vanavond" reageerde ze op Teoh die de Mystic Grill samen met Zoë verliet. Alicia bond haar haar daarna in een staart en liep met een cola richting Aiden die nu bij enkel Daniël aan de tafel zat. "Alsjeblief Aiden, laat het maar weten als je nog iets wilt bestellen," ze glimlachte even en keek daarna even met een glimlach naar Dan, ze had er echt zin in morgen met hem af te spreken. Dat kon ze niet ontkennen. Eigenlijk wou ze nu nog wel even met hem praten, maar er zaten nog steeds een vrouw aan de tafel dus het was echt tijd dat ze haar bestelling op ging nemen. "Dag mevrouw," begon ze haar standaard opnamen.

Ik keek echter Zoe nog aan met een pruillipje aan en ook zo Teoh. 'Goodbye my lovers!' Sereen zong ik dit dorevig. Hoewel het niet de perfecte imitatie van James Blunt was. 'Vergeet me niet, sexy!' Dit was eerder naar Teoh bedoeld hoewel het ook perfect naar Zoe gericht kon zijn.
Ik keek naar de jongeman die blijkbaar Aiden was en een cola wou. 'Nee, dat doe je niet. We gaan uit vanavond en daardoor...' Hij snapte vast wel dat meiden zich altijd uitgebreid op moesten maken en omkleden. Ook keek ik Alicia aan. 'We spreken vanavond dus af hoe laat en waar we morgen afspreken?' Maar Alicia was al weer weg waardoor ik diep zuchte en nog wat van mijn drankje dronk. 'Ben je nieuw hier?'

NEWNEWNEW

Zoals afgesproken zat ik aan een van de tafeltjes in de Mystic Grill. Een dampende kop chocolademelk stond voor mijn neus, terwijl ik aan het wachten was op Daniël. Een tintelend gevoel in mijn onderbuik kreeg na een tijdje wachten de overhand van mij. Het waren zenuwen, ik herkende ze zeker. Normaal zou ik weten waarvoor ik zenuwachtig was, maar dit keer niet. Was het omdat ik niet wist hoe het verder ging, of omdat ik niet wist wat hij wilde - of wat er nou eigenlijk was tussen ons. Om de tijd te doden, pakte ik mijn mobiel uit mijn broekzak en begon ik er wat mee te spelen. Sms'jes lezen, foto's kijken en ga zo maar door. Het was in ieder geval een manier om mijn gedachte even weg te houden van wat er zou gaan komen.

Met een klein glimlachje las ik weer de berichtjes die we elkaar hadden gestuurd. Gelukkig wou ze me nog zien... Ik dacht dat ze opeens niets meer van me moest weten. Nu ging ik voor het zekere; mijn hart op tafel leggen ook al zou ik haar er misschien door kwetsen. Ik hield van Zoë en zij moest maar kijken wat ze er mee deed. Er waren helemaal geen verplichtingen tegen mij na te komen. Natuurlijk hoopte ik dat ze in mijn armen zou vliegen. Ook ik liep even naar de bar, bestelde een chocomelk en liep daarna op haar af. Hierbij ging ik tegenover haar zitten. Nee, ik liet me er eerder in de stoel vallen. 'Hi you,' Snel een slokje nemen. God! Wat was dat spul warm. 'Oké, vooral eer dat we dit hele gesprek krijgen over onzinnige dingen, zijn er een paar zaken die ik je duidelijk wil maken.' Diep adem halen, Daniël. De warme vloeistof die net door mijn keel ging, gaf me wat moed. Mijn hand zocht die van haar op. 'Die kus was een kus, maar voor mij niet zomaar een kus. Het is heerlijk Zoë als ik je even mag aanraken of als jij dat bij mij doet. Het voelt juist en echt... Ook al ken ik je nog maar net, ik wil je leren kennen. Want dat gevoel dat ik nu heb in mijn buk kan je niet zomaar wegjagen.'

Het klonk alsof hij een belofte uitsprak voor een bruiloft, iets wat me ergens bang maakte - maar aan de andere kant me ook een heel warm gevoel van binnen gaf. Iemand die echt om te gaf om wie ik was, zo iemand had ik nodig en ik wist dat hij dat persoon kon zijn. Een glimlach sierde mijn lippen, terwijl ik me iets over de tafel boog en mijn lippen op de zijne duwde. 'Ik kan niet zeggen dat ik precies hetzelfde voelde, toen tenminste.' Ik moest eerlijk zijn, en dat was ik dus ook. Ja ik genoot van de kus, en het was voor mij ook echt een kus. Maar de termen die hij gebruikte waren voor mij te heftig. 'En ik ben het met je eens, ik wil jou ook leren kennen - en. Nou ja - ik ben het gewoon met je eens.' Besloot ik. Nee, niet moeilijk doen Zoë. Dit keer niet, dat was de conclusie die ik trok uit al de gedachten die door mijn hoofd spookte. Inmiddels had ik mijn chocomelk al bijna op en begon ik even te lachen. 'Het is best wel raar, weetje. We zitten al een paar jaar bij elkaar op school, in hetzelfde jaar - jij bent de beste vriend van mijn stiefbroer, en toch kennen we elkaar pas echt sinds een paar dagen.'

Ik was serieus wat betreft relaties. Ik ging niet zomaar een relatie gaan om na een weekje al terug uit elkaar te gaan. De woorden van Zoë klonken niet overtuigingsvol, maar haar lippen overtuigde me wel. Hoewel zo ook enkel van de aandacht kon genieten.
Toch haalde ik mijn schouders bij haar woorden lichtjes op. Aangevuld met een grijns. 'Het zou nog vreemder ik opeens voor je viel na een kus terwijl we goed bevriend waren. Ik ken je van de buitenkant al langer als vandaag. Teoh vertelde me altijd wel wat over jou waardoor je echt een vlak voor humor had en daar hou ik juist zoveel van.' Hoewel ik ook hield van e-het uitzicht dat ik nu had en dat ze niet bepaald overdreef in alles en lief was. Dit keer stond ik op en zetten een stoel langs haar terwijl ik zachtjes een hand in de mijne nam en mijn lippen zachtjes, maar niet dwingend op de hare drukte. Kort. 'Je wou me dus leren kennen, huh?' Met een speelse lach keek ik haar aan en tikte haar zacht op de neus.

'Ja, maar ik ben ook gewoon heel erg grappig.' Zei ik, voor de grap, op een iets wat arrogante toon. Met een grote lach op mijn gezicht knikte ik toen hij vroeg of ik hem wilde leren kennen. 'Nou, dat je Football speelt weet ik al,' Grinnikte ik. Zijn hand was ontzettend warm vergeleken met de mijne, dat zorgde ervoor dat mijn hand zachtjes begon te tintelen. Op dit moment een aangenaam gevoel.. Alles was op dit moment aangenaam kon ik met eerlijkheid zeggen. Ook zijn lippen voelde aangenaam. Ze hadden een roderen kleur gekregen door de kou buiten, iets wat hem ontzettend schattig maakte, maar daarnaast waren zijn lippen ook nog heerlijk zacht. Zijn aanraking op mijn neus liet me lichtjes blozen. Op een of andere manier was mijn neus altijd een minpunt voor mij geweest, ik had zo'n verdomd irritant wipneusje. Om je dood aan te ergeren.

Met een glimlach keek ik haar aan na dat arrogante toontje. 'Oh babe!' zei ik dan weer op een toon van iemand die erg standaard een meisje wou versieren. 'En ik weet dat jij je iedere wedstrijd in een cheerleader pakje uitslooft.' Met een bredere glimlach keek ik haar aan en nam mijn chocomelk erbij. Echter gloeide Zoe een beetje waarbij ik mijn lippen op het rode drukte om daarna haar aan te kijken. 'Pas maar op of ik eet je op!' Te schattig. Misschien moest ik maar eens stoppen met al dat kussen. 'Dat van het voetbalteam is toch dan al een begin...' lachte ik zacht. 'Ik hou van sporten in het algemeen en stiekem helemaal niet van verliezen.'

'Dat deed ik,' Verbeterde ik hem. Op dit moment ha ik cherleaden afgezworen. Het was iets wat ik achter me moest laten, vond ik zelf. 'Op dit moment cheerlead ik niet meer. Maar ik kom je vanaf nu wel aanmoedigen vanaf de tribune.' Kort glimlachte ik naar hem en dronk het laatste beetje van mijn chocomelk op. 'Oh, dusjij bent zo'n jongen die met zijn helm gaat smijten enzo als hij een wedstrijd verliest.' Grapte ik, terwijl ik mijn tong uitstak en even in zijn hand kneep. 'Ik hou - heel verrassend, van winkelen, kleding en vooral schoenen.' Lachte ik 'Verder ben ik niet echt een sporttype eh - iets wat niet veel mensen wetrn is dat ik best veel schrijf. Ja ik ben zo'n zielig persppn die alles, maar dan ook echt alles in haar dagboek opschrijft. Verder houik van bank hangen - dat is gewoon mijn sport,' Grinnikte ik. 'En ik denk dat dat het wel was... Denk ik.'

Mijn mond vertrok zich even in een onhoorbare 'O'. Blijkbaar had ik het dus verkeerd ingeschat. Toch grijnsde ik bij haar beloften. 'Daar hou ik je aan. Nee, dat nu ook weer niet. Nou ja, soms... Ik zorg e gewoon voor dat we niet verliezen.' Ik speelde met haar vingers van één hand. Een soort uitdagend, maar wou dit gesprekje voorzetten. 'Wat schrijf je dan? Meer poezie of verhaaltjes? Blogs?' Het interesseerde me echter wel aangezien we het over Zoe hadden. 'Eigenlijk is er niet veel over me te vertellen. Misschien zin om zo bank te hangen bij mij thuis? Filmpje kijken?'

Toen hij over schrijven begon keek ik hem even bedenkelijk aan. Schrijven was altijd iets persoonlijks geweest voor mij, het was mjn uitlaatklep en dat was iets wat ik niet met veel mensen deelde. Toen haalde ik mijn schouders op. 'Van alles eigenlijk,' Gaf ik toe. Het was waar, ik schreef ook van alles, de onderwerpen wilde ik alleen liever achterwegen laten. Toen hij over bank hangen begon, moest ik lachen. 'Bankhangen bij jou klinkt heerlijk.' Knikte ik, 'Ik denl dat we wel een beetje dezelfde dingen leuk vinden, op schrijven en sporten na dan.' Concludeerde ik. Met mijn vingers werd een spelletje gespeeld, waar ik - perongelijk - iets te laat op reageerde, maar uiteindelijk begonnen mijn vingers ook mee te spelen.

'Ik moet toegeven dat ik geen schrijfknobbel in me heb, maar ik... Voreger toen ik een kleine dwerg was, probeerde ik echt erg veel sporten uit. Daardoor is het altijd blijven hangen. Snowboarden en skatefasen, basketbal en nu is het voetbal...' Ook Zoe speelde mee waarbij ik hier even naar keek en haar toen weer aan. Al snel dronk ik nog een grote slok van mijn chocomelk. 'Ik heb zin om in een knusse bank te zitten bij de openhaard en koekjes van mijn mama. Ik beloof dat als je die geproefd hebt dat je nooit meer weg wilt.' Weer grijnsde ik naar haar. Waarschijnlijk was er niemand thuis. Buiten misschien die aap van een broer van me. 'Zullen we gaan? Of liever nog niet?'

'Ik zie het al voor me. Kleine Daniel op een veels te groot skateboard..' Bij deze gedachte moest ik lachen. 'Nee hoor, je was vast super goed.' Dit keer tikte ik hem op zijn neus. Toen hij over zijn moeder begon slikte ik even, maar herstelde me al snel. 'Nou dat zullen we dan nog wel eenszien. Volgens mij kan mijn vader het veel beter.' Als er een ding was dat mijn vader niet kon, was het wel koken en alles wat ermee te maken had. Ik knikte 'Nee kom, laten we gaan.' ik wilde hem overeind trekken, maar dit mislukte helaas. 'Nou! Waarom ben jij sterker.' Sip keek ik hem aan.

Met een grijns keek ik Zoe aan. 'Je bluft, duiveltje. Je bluft.' Echter barstte ik helemaal in het lachen uit toen ze me wou rechttrekken, maar hier totaal in faalde. Natuurlijk deed ik expres geen moeite. 'Misschien heeft dat bankhangen toch wel wat meer geveolgen dan je voor ogen had.' Hierbij stond ik recht en trok haar naar me toe. 'Dat wordt dus vijftig push-ups voor me in een sexy outfitje.' Zachtjes kneep ik in haar hand. 'Zoals dat van gisteren misschien.' Ja, ik plaagde haar nu, maar dat was juist goed. Niet? 'So here we go!' Was het te vroeg voor hand-in-hand te lopen? Ik wist het niet goed, maar hield die van haar toch maar vast terwijl mijn duim verkennend over die van haar gleed.

-Gone with Zoe?