The Mystic Grill

Ik nam hun bestellingen op, maar was me zeer van Daniel bewust, die achter me stond. Ik deed er dus extra lang over, proberend een uitweg te zoeken, maar toen draaide ik me toch maar om. Ik glimlachte. 'I'd like that,' zei ik, maar fronste even. 'Had je dit ook uit jezelf gedaan, of nu alleen omdat ik zo boos wegliep?' Ondertussen liep ik naar de bar om de bestelling klaar te maken.

Ook ik glimlachte even, maar die verdween al snel. 'Oh alsjeblieft, Teoh... Misschien mis ik je ook wel. En aan jou houding kan ik afleiden dat je het niet leuk vindt dat we al zolang niks meer samen hebben gedaan.' Ook ik stond weer bij de bar. Het speet me dat ik verliefd was en dat ik graag veel tijd met haar doorbracht. 'Zou het dan wat uitmaken voor jou?'

'Nee, ik vind het ook niet leuk dat we lange tijd niks hebben gedaan,' zei ik eerlijk, en verbaasde me er eigenlijk over dat ik dit allemaal durfde te zeggen. Ik haalde mijn schouders op. 'Weet ik niet.' Ik zuchtte en schonk wat glazen in. 'Ik mis je gewoon heel erg, oké?'

Enkel schrok ik van dit. Man, wat had hij opeens? Ik zou zogezegd afstandelijk doen. 'Kom vanavond naar mij. Geen Zoë en geen Alicia.' Ik keek de twee streng aan. 'En dan gaan we weer de auto van die van Wiskunde met eireren bekladden. Die sukkel geeft me echt weinig punten. Slechts omdat ik de formule niet opschreef.' Ik trok een pruillip naar hem.

Onwillekeurig moest ik toch lachen en keek hem aan. 'Deal! Hij doet niet eens meer de moeite om me een proefwerk te geven, terwijl wiskunde nog eens een vak is waar ik goed in ben.' Ik plaatste de glazen op een dienblad en liep op de bar heen. 'Zijn huis bekladden is nog leuker. En ooit moet ik Davis ook als slachtoffer nemen. En Ivers ook. Green eigenlijk ook. Vaugh ook nog. Mijn leven is zo kort, ik moet echt blijven zitten, anders krijg ik dit allemaal niet voor elkaar.' Ik zuchtte overdreven en liep naar de groep mensen toe.

'Of anders doen we gewoon dit keer iemand anders zijn huis? Dan kunnen we dat al van je lijste schrappen. Vaugh en Green worden vaak uit elkaars huizen gezien, volgens mijn moeder. De roddeltante.' Ik nam plaats op mijn kruk en speelde met een paar vingers van Zoë.

Abrupt keek ik op toen Dan mijn hand vastpakte. Ik was in en dagdroom verzonken en had niet eens doorgehad dat ze weg waren geweest. Met een dankbare glimlach richting Alicia, pakte ik mijn glas cola op en nam er een paar slokken uit.

Ik keek even achterom en grinnikte. 'Het moet echt onvergetelijk worden! En o men, ik moet die twee een keer betrappen en foto's ervan maken. Daarvoor leef ik werkelijk!' Ik gaf het groepje hun bestellingen en liep weer terug, om ook zelf een biertje te nemen.

'Wel, misschien dat je geluk hebt als je eens onder de middagpauzes in de gymzaal gaat kijken. Het gerucht gaat dat coach Vaugh turnles gaf aan mevrouw Green die nogal van lenig houdt. Als je natuurlijk weet wat ik nu bedoel.' Ik lachte even naar Teoh en dronk van mijn cola. 'Zoë, zit weer eens mooi te dromen. Doet ze dat thuis ook zo vaak Teoh?'

Ik moest hard om zijn woorden lachen en tikte even Danny aan. 'Deed ze ook maar zo lenig bij mij,' grinnikte ik en sloeg daarna mijn arm om Alicia heen. 'Grapje hoor,' zei ik en legde daarna mijn vinger op mijn lippen, 'hoewel...' Ik nam een slok van mijn biertje en stak daarna mijn tong uit. Ik keek naar Zoe en proestte even. 'Nee, ze is altijd veel te aanwezig thuis. Vooral altijd als ik onder de douche sta, de donderstraal.'

Even keek ik verward naar Teoh. 'God, ik ben echt blij dat ik niet bij jullie moet wonen of niet voor een lange tijd moet wonen. Volgens mij zien jullie meer van elkaar en delen jullie meer met elkaar dan met ons.' Ik gebaarde naar Alicia en mezelf. 'Ik hoop dat ze over mijn spieren droomt en niet over die van Davis.'

Het gesprek wat Teoh en Danny voerden leek Teoh nog al op te beuren. Bij zijn opmerking over Mevrouw Green gaf ik hem een por in zijn zij 'Pas op je woorden Gard,'. Kort legde ik mijn hoofd tegen zijn schouder aan waarna ik hem aankeek. 'Trouwens, alsof ze jou boven Vaugh zou verkiezen.' zei ik plagerig. Er verscheen even een glimlach rond mijn lippen bij Dan zijn opmerking.

‘Teoh lult uit z’n nek.’ Lachte ik en trok een wenkbrauw op. ‘Maar Dan, ik geef je gelijk – je wilt echt niet met hem samen in een huis wonen. Het is een wonder dat ik nog leef.’ Grinnikte ik en porde Teoh. ‘Hè, Teoh’tje van me. Natuurlijk is het wel een voordeel, zo weet ik bijvoorbeeld wel wanneer hij een stinkbom ofzo wil laten ontploffen en dan ben ik per ongelijk ineens heel erg ziek.’

Ik keek Zoe even zogenaamd gekwetst aan. 'Ik lul nooit uit mijn nek, Starling. Al mijn woorden zijn oprecht gemeend. Misschien heb jij niets van mij gezien, maar ik toch echt wel van jou.' Ik lachte hardop en tikte op de bar. 'Alsof ik 't jou zou vertellen,' plaagde ik. 'Niemand ontkomt aan de Teoh invasie's of rampen.'

'Jij vertelt het me misschien niet, maar ik hoor wel dingen. Geloof me, ik ken al jou plannen. Van je laxeermiddelen tot aan de douches in de meisjes kleedkamers.' Ik keek hem lachend aan en drukte een kus op Dan's jukbeen.

Enkel grijnsde ik en keek haar aan na het kusje. Heel mijn blik veranderde opeens waarbij ik haar zacht op haar lippen kuste. Slechts voor een momentje. Hierna keek ik weer Teoh aan. 'Daarom hou ik zoveel van hem; hij is geschift, maakt me aan het lachen en ook best een goed luistenaar. Alicia houdt dat dan weer in evenwicht door vriendelijk te zijn, rustig maar ook niet weer erg rustig. En jij, Zoë, wel bij jou slaat mijn hoofd op hol.' Ik lachte even waarna ik van mijn cola dronk. 'Alicia! We moeten nog eens afspreken. Met jou Teoh is het dus geregeld?'

Ik lachte even bij Daniël zijn omschrijvingen. En keek hem met een bredere glimlach aan toen hij begon over dat we moesten afspreken. 'Ja!' lachte ik 'En we moeten echt een keer afspreken nu in plaats van het alleen elke keer te zeggen.' ik dacht kort na. 'Alleen ik weet niet waar, gewoon bij mij? Of bij jou?' dacht ik even hardop.

'Ik kom wel eens naar jou. Ooit.' Enkel keek ik haar met een glimlach aan. Hierna dronk ik verder van mijn glas en peuzelde een beetje aan de chips die je er altijd bijkreeg.

Ik glimlachte bij Daniëls woorden. 'Gelukkig is het gevoel wederzijds.' Zei ik liefelijk en dronk nog wat van m'n cola. Ik pakte een chipje uit Dan's schaaltje en stak deze in mijn mond. 'Dus, wanneer zijn jullie klaar met werken? We moeten echt eens iets met z'n vieren gaan doen.'

Ik glimlachte terug en keek haar veelbetekenend aan. 'Je bent echt een schat en een dief!' kirde ik uit, maar meende het op de liefelijke toon. Waarbij ik even mijn lippen weer op die van haar drukte. 'Colazoen! Maar inderdaad, we moeen een dubbeldate organiseren!'

'Ik weet het, ik weet het.' Zei ik met een onschuldige blik en grinnikte even door zijn gekir. 'Jij ook met je colazoen.' Lachend schudde ik mijn hoofd en pakte nog een chipje. 'Geef hun maar de schuld, want ik heb geen chips gehad.' Zei ik plagerig naar Alicia en Teoh toe. 'Nee hoor schatten.'

N E W

Ik liep met Logan naar binnen. 'Moe? Ik ben uitgeput,' zei ik op een gedempte toon zodat mensen niet opeens het verkeerde plaatje in hun hoofd haalde. Hierbij liep ik naar een tafeltje bij het raam en nam plaats. Ik wist precies wat ik wou; een croque Madame met een glas sinaasappelsap. Een stevig ontbijtje om mijn veel te korte dag te beginnen.

Ik ging zitten en liet meteen mijn hoofd op de tafel vallen. 'Zullen we anders zo samen een tukkie bij iemand doen? Ik heb echt geen zin om zometeen tegen mijn vader te moeten kijken.' Ik keek hoe een serveerster aan kwam lopen. Ik bestelde koffie met een broodje en wachtte tot Eleanor ook zou bestellen.

'Misschien kunnen we dan beter naar het bos gaan of zoiets?' Ik keek hem aan en bestelde ook. Echter wachtte ik geduldig tot de ober wegging om hem daarna aan te kijken. 'Slapen in je auto aangezien mijn vader ook weer thuis is en hij walgt van me.' Altijd rond volle maan was hij er. Toch meestal.

'Misschien kunnen we dat zo wel doen. Dan klap ik de achterbank in om een provisorisch bed te maken en dan kunnen we daar even wat slapen.' Ik keek haar begripvol aan. We zaten in hetzelfde lastige parket. Ik leunde naar achteren tegen de bank aan en gaapte zachtjes en snel. Toen ons eten werd neergezet, stortte ik me er meteen op. 'Heerlijk!' zei ik met volle mond.