Huis van Liam en Elisa.

Ik glimlachte en keek naar haar om. 'Een nieuwe dag... Ik laat alle stomme dingen van gisteren achter.' Ik deed mijn nachtkleding uit en schoot in mijn normale kleding. 'Zullen we Liam maar even begroeten? Ik vraag me af of hoe nog is gaan slapen vannacht.' Ik sprong op het bed en pakte haar handen vast, om haar omhoog te trekken.

'Mooi,' zei ik met een glimlach. 'Je mag ook kleding van mij lenen als je wilt,' zei ik toen ze in haar kleding van gisteren schoot. 'Ik ben trouwens ook nog dat jurkje van je in de kast hangen,' voegde ik daaraan toe. Ik liet me door haar omhoog trekken en moest even lachen. 'Ik moet hem sowieso even een kus brengen hoor Iggie,' Ik rekte mezelf even uit waarna ik het gordijn open schoof en de warmte van de zon door het glas voelde op mijn huid. 'Kom mee jij,' zei ik terwijl ik haar hand vast nam en haar mee nam naar de kamer van mij en Liam zodat ik kleding aan kon trekken. Daarbij, als hij vannacht is gaan slapen dan merkte we dat daar wel.

Ik schudde mijn hoofd en ritste mijn jurkje vast. 'Nee hoor, dit is prima. Ik ga jullie ook alleen laten, want ik ga zometeen weer naar Sebastiaan toe.' Ik liep achter haar aan naar hun slaapkamer, maar de dekens waren onaangeroerd, dus Liam had vast niet geslapen. Nadat ze haar kleding had aangetrokken, liep ik naar beneden, waar ik Liam zag. 'Goedemorgen,' zei ik opgewekt.

'Zeker weten?' vroeg ik toen ze zei dat ze zometeen weer naar huis ging. Vluchtig trok ik mijn slaapkleding uit en mijn gewone kleding aan. Het dekbed was nog hetzelfde als we het gisteren ochtend hadden achter gelaten, dus de kans was groot dat Liam niet had geslapen. Beneden kon ik niets anders dan glimlachen toen ik de opgewekte begroeting van Igraine hoorde en Liam zag. 'Goodmorning,' zei ik en drukte daarbij een kus tegen Liam zijn lippen. 'Ga je nu al weg dan?' vroeg ik aan Igraine. Eigenlijk had ik best wel dorst en ik wist bijna zeker dat we nog wel wat zakken bloed hadden.

'Zeker weten,' zei ik, 'ik wil niet dat Sebastiaan ongerust is na mijn sms. Ik sms eigenlijk nooit.' Ik liep naar de gang en trok een jas aan. 'Ja, ik ga nu, maar we spreken snel weer af.' Ik gaf haar een knuffel en een kus op haar wang. 'Heb nog een fijne dag met Liam,' zei ik met een knipoog en riep nog even naar de kamer: 'Bedankt nog Liam voor alles.' Ik glimlachte en ging naar huis.

Ik glimlachte kort en gaf haar een knuffel terug. 'Dat gaat vast lukken, veel plezier met Seb,' antwoorden ik terwijl ik even bleef kijken hoe ze weg liep om de deur daarna te sluiten. 'Je hebt niet geslapen hé?' vroeg ik vervolgens aan Liam welke ik een knuffel gaf. Het was heerlijk om een keer wakker te worden naast Igraine, maar het was toch ook een tegenvaller dat Liam niet naast me had gelegen.

'Your welcome!' Riep ik Igraine droog achterna. Toen ik zeker was dat ze buiten gehoorafstand was, tilde ik Elisa op en draaide ik een rondje, waarna ik haar weer neerzette. 'Oké, doe me dat nooit meer aan.' Grapte ik en drukte mijn lippen op die van haar. 'Er zitten zo zijn nadelen aan onverwachte SO's hè.' Zei ik, de waarheid voor haar achterhoudend. Normaal zou ik haar alles vertellen, maar dit hoefde ze nu gewoon nog niet te weten. Ik wist zeker dat ze boos zou worden en eerlijk gezegd zat ik daar niet echt op te wachten.

Ik lachte toen hij me optilden en een rondje draaide. 'Hmm, ja, ik heb het niet zo op die onverwachte so's - onverwacht minder tijd met jou. Altijd een tegenvaller,' ik glimlachte even en drukte mijn lippen op die van hem. 'Ik heb dorst, hebben we bloed in huis?' vroeg ik, ik voelde er echt niet zo veel voor om naar buiten te gaan. Ik legde mijn hoofd tegen zijn schouder. 'Ik geef toe, het viel tegen niet naast jou wakker te worden.'

'Beneden in de kelder in de vriezer ligt nog wel wat denk ik.' Zei ik, terwijl ik even nadacht. Er moest nog wel liggen, het kon niet anders. Mijn lippen plaatste ik even op die van haar, waarna ik wat haren uit haar gezicht wegstreek en een kus op haar voorhoofd plaatste.

Ik keek hem even met een glimlach aan en drukte een kus op zijn lippen waarna ik hem los liet. 'Zo terug,' zei ik, waarna ik de kelder in ging om in de vriezer te kijken of we nog bloed hadden. We hadden nog zat. Echt dol op bloed uit zakjes was ik niet, minder dan op vers bloed althans, dus veel gebruik hiervan maakte ik eigenlijk niet. Ik was vergeten te vragen of hij ook wou en nam er dan ook gewoon een mee voor hem. 'Wou jij eigenlijk ook?' vroeg ik toen ik weer boven was en hem een zakje voorhield.

NEW

De auto stopte waardoor ik eigenlijk pas door had dat we thuis waren. Ik had meer op hem gelet dan op de weg. Hij was zo... Perfect. Ik zou echt nooit genoeg van hem krijgen. 'Ons huis...' zuchtte ik. Hoewel het officieel gezien zijn naam was die op de akte papieren stond. 'Ooit kunnen we een bordje ophangen "meneer en mevrouw Davis' zei ik waarna ik kort naar de ring keek, mijn blik op hem richtte en uitstapten.

Ik lachte. 'Dat kunnen we binnenkort zeker ja.' Ik reed de auto de garage binnen en draaide de sleutel uit het contact. Ik zette mijn lippen kort op die van haar en glimlachte. 'We moeten maar eens gaan shoppen voor ringen, niet waar?' zei ik op een vrouwelijke toon en begon te lachen. De laatste keer dat ik in een winkel was geweest voor kleding, was lang geleden. Ik hield me wel aan de trend, maar meestal kocht ik het simpelweg op internet en als Elies het wilde liet ik haar iets meenemen.

'Niet sexy Liam,' lachte ik en drukte zachtjes mijn lippen op die van hem. De sleutel kwam uit mijn broekzak te voorschijn waarna ik de deur opende. Na toch al een behoorlijke poos nogsteeds met enig ongeloof. 'MEt hoeveel woonde jullie hier eigenlijk?' vroeg ik doelend op toen hij no menselijk was. 'Het is zó ontzettend groot,' zuchtte ik.

'Zeven.' antwoordde ik en sloeg mijn armen van achteren om haar heen. 'Mijn twee ouders, twee grootouders en ik en de tweeling.' verklaarde ik mezelf nader en draaide haar om. Zacht zette ik mijn lippen op die van haar en glimlachte. 'Thomas en Kaylee. Ze waren zeven jaar jonger dan dat ik was.' Ik trok mijn jas uit en hing deze aan de kapstok. 'Mijn ouders hadden een aparte slaapkamer. Hetzelfde gold voor mijn grootouders. Mijn broertje en zusje deelde een kamer en ik kreeg uiteindelijk ook een aparte kamer. De rest werd gebruikt voor opslag en weet ik veel wat voor andere dingen.' Ik was altijd wel nieuwsgierig geweest, maar in die tijd waren er altijd kamers geweest die ik nooit had gezien. Pas toen ik hier weer opnieuw kwam wonen, heb ik alles grondig doorzocht. 'Wacht, ik heb nog wel een tekening van ons.' Toen er nog geen fototoestellen waren, werden familie's altijd geschetst. 'Ik ben hier denk ik acht, mijn broertje en zusje waren dus één.' Ik hield haar de foto voor en glimlachte.

'Mijn familie was groter.' zei ik met een zucht. 'En geloof me, ons huis was kleiner. Ik sliep op een kamer met mijn twee jongere zusjes, de twee jongste, ook een tweeling, sliepen eerst bij mijn ouders en toen mijn oudste zus ging trouwen gingen ze daar bij. Ik heb... Had, 6 zussen.' ik keek met hem mee naar de schets en begon spontaan te lachen. 'Ahw, wat ben je daar ontzettend lief!' lachte ik. 'Oke, stiekem ben je nu ook nog lief,' plaagde ik hem. 'Weet je nog veel dingen van hier?' vroe ik nieuwsgierig. Eigenlijk hadden we het nooit over dit soort dingen gehad.

'Wauw, wat dat betreft hadden we het best goed hier. Mijn opa was een van de stichters van Mystic Falls en nogal een haantje de voorste, dus hij zorgde er wel voor dat hij een mooi stekje voor zichzelf en zijn familie had.' grinnikte ik. 'Heel stiekem ben ik nog wel een klein beetje lief.' zei ik grijnzend en kuste haar op haar slaap. Bij haar volgende vraag schudde ik mijn hoofd. 'Nee, ik weet haast niets meer, alleen dat mijn moeder zo ontzettend goed kon koken.' Ik grinnikte even om het idee. 'Ik heb nog veel meer dingen liggen, ergens in de kelder in een doos. Toen ik hier net kwam heb ik alles uitgeruimd en vond ik nog allemaal documenten, zoals mijn diploma van school. Iets van de kerk, wat tekeningen van mijn zusje die wonder boven wonder nog niet vergaan waren.' Bij het idee glimlachte ik. Ik herinnerde me dan misschien niet veel van ze, toch ergens miste ik ze. Ze hebben hun hele leven voort geleefd, denkend dat ik dood was en ik sta hier op de plek waar ze zijn groot gebracht... waar ik ben groot gebracht.

'Je bent de liefste.' verbeterde ik hem waarna ik me tegen hem aan nestelde. 'Je ouders zien er lief uit, je broertje en zusje ook.' Ik vergelijk zijn ouders en kleine Liam met Liam. 'Je moeder was een prachtige vrouw,' kort keek ik hem aan. 'Jammer dat je niet meer weet.' Ik was benieuwd naar wat ik hem eigenlijk ontnomen had. Na mijn transformatie was ik nog kort gebleven, maar had ik al snel genoeg gehad van mijn familie. 'Jij had best bij mij willen wonen. Allemaal knappe zusjes en zussen. Mijn moeder was ook knap. Hoewel het na zes geboortes en twee miskramen niet helemaal meer was zoals ze was. Mijn pa wou per se een zoon.'

'Een huis met acht vrouwen. Wauw, de zevende hemel.' grinnikte ik. 'Al was ik toch nog met mijn volle honderd procent voor die prachtige ogen van jou gegaan.' Ik was lichtjes aan het slijmen, maar dat kon geen kwaad. Ze moest dat akkefietje in de auto even vergeten. 'Ik kan de spullen wel een keertje voor je opzoeken. Ik heb ze ergens neergezet, bij de rest van de honderd dozen die er al stonden.'

Ik keek hem met een glimlach aan. 'Geloof me, mijn zussen waren saai, of val jij op alles voor het geloof over hebbende, viool of piano spelende meisjes die braaf wachten tot het huwelijk?' vroeg ik hem plagend. 'Dat is lief, ik heb enkel een tekening... Die kan ik wel eens opzoeken.' glimlachte ik waarna ik zijn arm om me heen vouwden.

'Nah, dan heb ik toch liever mijn roekeloze Elisa hier.' lachte ik en kuste haar op haar voorhoofd. Met een paar passen liep ik naar de dranktafel toe, waar ik een glas Wodka voor mezelf inschonk. 'Wil jij ook wat?' Ik nipte wat van mij drankje en pakte alvast een glas voor haar, ik gokte erop wat ze wel wat wilde hebben na deze... eneverende avond.

'Uhu,' zei ik toen hij vroeg of ik ook wat wou en ging wat rechter op zitten. Ik deed mijn schoenen uit en vouwde mijn benen op op de bank. Ik wist ergens best dat hij me dat gedoe van net liever zou laten vergeten, maarja. Ik gokte erop dat hij wodka voor zichzelf aan het inschenken was, veel maakte me het enkel niet uit. 'Schenk maar hetzelfde in,'

Voor haar schonk ik eveneens een glad Wodka in en dit overhandigde ik haar. Mijn schoenen belandde naast de haren en ook ik ging comfortabel op de bank zitten. Met één arm om haar heen geslagen, trok ik haar wat dichter naar me toe en drukte ik een kus op haar slaap. Mijn Elisa. Dit was de eerste keer dat ik echt iets voor haar had achtergehouden. Ik was er niet trots op, maar het was voor haar eigen veiligheid.

II glimlachte lichtjes toen hij me weer meer tegen zich aan trok en legde mijn vrij hand op zijn bovenbeen. Ik had jaren geleden enkele dingen voor hen achtergehouden hoewel dat toch niet eek was geweest, maar ik voelde me daardoor schuldig dat ik het vervelend vond dat hij iets voor mij had achtergehouden. Ik nam een slok uit het glas en legde mijn hoofd daarna meer op zijn schouder. 'Ik hou zo veel van je, doe alsjeblieft heel erg voorzichtig.'bracht ik op fluister toon uit waarbij ik met mezelf een afspraak maakte het als oké te beschouwen en het te laten voor wat het was. Er vrede mee hebben. Vergeven... Ik had mijn benen op de bank gelegd en keek nu dan ook afwezig naar mijn voeten. 'Ik heb twee verschillende sokken aan,' een grijze en een zwarte. En de enige reden dat ik dat zei was om op een ander onderwerp te komen.

Ik vond het lief dat ze zich zoveel zorgen maakte, maar op dit moment was dat nergens voor nodig. Het ging prima, voor zover ik wist waren de Kole's er nog niet achter dat we zoveel vorderingen hadden geboekt, dus dat was mooi. 'Ik ben hartstikke voorzichtig en als ik denk dat we te ver gaan kap ik ermee, goed?' Ik drukte een kus op haar slaap en begon te lachen toen ze over haar sokken begon. 'Wauw, maar t maakt niet uit, het staat je beeldig.' grinnikte ik en streek liefkozend door haar haren heen.

'Ok,' zei ik ergens toch wel enigszins gerustgesteld. Toch moest ik even lachen toen h ij zei dat de twee verschillende sokken me beeldig stonden waarna ik mijn lippen op zijn kaak plaatsten. 'Jij hebt wel twee dezelfde sokken aan,' zei ik terwijl ik naar zijn sokken keek. Ik keek hem even met een plagende glimlach aan waarna ik een slok nam van mijn drank. Ik moest ook niet zeuren ook, ik lag in de fijnste armen die er waren en hij zou voorzichtig zijn.