Huis van Liam en Elisa.

Ik knikte toen ik naar mijn eigen sokken keek. Dit was weer puur zoiets om op een ander onderwerp terecht te komen. Ach - misschien was dat nog niet eens zo'n gek idee; een ander onderwerp. Ik wilde haar niet dwars zitten met mijn ideeën over bepaalde dingen, dat maakte haar alleen maar ongerust en dat wilde ik niet. 'Heb je zin in iets te eten?'

'Als in opstaan en een prooi zoeken?' vroeg ik terwijl ik hem kort aan keek. 'Nee,' beantwoorden ik mijn eigen vraag. 'Of als in dat je toch naar beneden gaat om iets te halen?' gaf ik hem een andere mogelijkheid, waarmee ik eigenlijk ook aangaf dat ik het liefste gewoon tegen hem aan bleef zitten. 'Nee, laat mij maar even lopen op mijn verschillende sokken.' hij had net tenslotte al drinken gepakt. Ik keek hem even aan met licht gekrulde mondhoeken.

'Als in, ik pak iets uit de keuken en we gaan een leuke film kijken.' Ja ik had ook menselijke snacks liggen, zoals borrelnootjes en dat soort dingen. Een glimlach verscheen rond mijn mond toen ze voorstelde dat zij zou lopen. 'Laat mij maar lopen lieverd.' zei ik zoetjes, stond op, rende naar de keuken en was binnen no-time weer terug met een zak borrelnootjes. 'Zin om een filmpje te pakken, of blijven we zo zitten?' vroeg ik toen ik me weer tegen haar aan had genesteld en liet mijn arm weer om haar heen liggen.

'Hmm ja, kan ook.' Glimlachte ik waarbij ik klaar was om op te staan. Hij was me echter voor en ik moest lachen bij hoe zoet hij het zei. 'Dat wij toch ooit zo'n mierzoet stel zouden worden,' ik nestelde me meer tegen hem aan en boog even over hem heen om de afstandsbediening te pakken. 'Ik ben voor kijken of er een film in de dvd speler zit en anders of er iets interessants op tv is zodat we kunnen blijven zitten.' Ik nam de borrelnootjes uit zijn handen en overhandigde hem de afstandsbediening. Man ik hield zo veel van hem.

'Goed idee.' beaamde ik en trok haar nog iets dichter tegen me aan. Dit waren de moment waar ik het meeste van genoot. Gewoon gezellig, lekker samen op de bank zitten, een filmpje erbij - haar een beetje liefkozen. Heerlijk. Met mijn handen streek ik door haar haren heen en draaide een pluk donker haar rond mijn vingers. 'Eens kijken wat er in de dvd-speler zit.' Ik drukte op het 'aan' knopje, en al snel verscheen het dvd-menu op het beeldscherm. 'Die hebben jij en Igraine zeker gekeken toen ik weg was.' lachte ik, toen ik zag dat The Ugly Truth in de dvd-speler zat. Een romantische komedie. Ja, daar waren er veel van aanwezig in dit huis.

Nog dichter tegen hem aan liggend nestelde ik me. Zo heerlijk. Gewoon tegen hem aan liggen, op de bank. Ik kon hier zo erg van genieten. Ik lachte even bij zijn opmerking. 'Geef maar gewoon toe dat je er van houdt weg te zwijmelen bij romantische komedies als ik er niet ben.' eigenlijk kon het best zijn dat ik die met Igraine gekeken had, maar ik kon het simpelweg niet laten. Ik drukte zachtjes mijn lippen tegen zijn kaak waarna ik mijn hoofd weer tegen hem aan legde. 'Deze maar kijken?'

Ik grinnikte bij haar opmerking, maar gaf er geen antwoord op. Ik had een absolute hekel aan meidenfilms, maar omdat zij het leuk vond knikte ik bij haar volgende vraag. 'Tuurlijk,' zei ik met een glimlach en sloeg mijn arm stevig om haar heen. Ik pakte een borrelnootje en klikte op "play" in het hoofdmenu van de de dvd. Nou, eens zien of deze net zo erg was als de rest.

'Kom op, zo erg is de film niet.' lachte ik terwijl ik hem aankeek. Zachtjes drukte ik mijn lippen op zijn kaak. 'Als hij je heel erg tegen valt moet je het zeggen.' ik wou niet dat hij iets tegen zijn zin in deed omdat ik het wel leuk vond. Ik had eigenlijk nooit echt de behoefte gehad om meidendilms te kijken tot ik dat ging doen met Igraine. Met Liam maakte me het eigenlijk niet zo veel uit wat voor een film het was. Tenzij het zo'n belabberde comedy was.

Ik begon te lachen en schudde mijn hoofd. 'Nee joh, ik zie wel wat ik ervan vind. Komt goed.' verzekerde ik haar en hoorde hoe de film begon met een vrolijk deuntje. Geweldig. Ik at nog wat en zette het bakje vervolgens tussen ons in, zodat ik mijn arm beter om haar heen kon slaan.

- sorry. geen inpsi.

Ik keek hem even aan en nam een borrelnootje uit het bakje waarna ik mijn hand op zijn been legde. Zachtjes treelde ik over zijn been terwijl ik naar het beeld keek. Kort keek ik naar zijn gezicht waarbij er een gelukzalige glimlach rond mijn lippen verscheen.

Wie had tweehonderd jaar geleden gedacht dat we hier nu samen zouden zitten? Ik had het nooit voor mogelijk kunnen houden, maar ik was blij dat het zo verlopen was. Nooit had ik kunnen accepteren dat ze me zomaar had achtergelaten, de grootste rede waarom ik me als een gigantische lul ging gedragen. Ach - nu was alles weer goed. Zacht drukte ik een kus op haar lippen en streek wat van haar prachtige haren uit haar gezicht.

Met een glimlach keek ik Liam aan terwijl hij wat mijn haren uit mijn gezicht streek. Liam was zo veel interessanter dan welke film dan ook kon zijn. Op mijn beurt drukte ik zachtjes een kus op zijn lippen waarna ik hem nog steeds met een glimlach aankeek. Nee, ik snapte nog steeds niet dat hij me eigenlijk zo makkelijk had vergeven dat ik hem tweehonderd jaar geleden gewoon achter had gelaten, maar ik was er wel enorm blij om. Misschien dat ik mede daarom zo relatief makkelijk deed over hetgeen dat was voorgevallen.

'En hoe moet ik komen op onze bruiloft, strak in het pak?' vroeg ik grinnikend en stelde het me al helemaal voor. Nee, ik was totaal niet iemand voor een pak, maar als ik het moest dragen dan deed ik dat wel. 'En aan wat voor een jurk zat je te denken? Crème?' Ik was nieuwsgierig naar hoe ze erover dacht. Zelf had ik totaal nog niet over nagedacht, alles op zijn tijd. Het verbaasde me al dat ik er de ballen voor had gehad om haar werkelijk te vragen.

Ik lachte bij zijn vraag. 'Een pak staat je geweldig - en erg sexy, maar het is jou keus wat je aan doet.' glimlachte ik. Ik hield van mannen in pak en dat wist hij ook. Nee, eigenlijk vond ik mannen in pak aantrekkelijk en hield ik van Liam in pak. 'Ik weet het nog niet,' gaf ik eerlijk toe. Ik had er al wel een beetje over gedacht. Een klein beetje. 'Ik weet alleen dat het geen zwart of andere donkere kleur wordt, dat het wel een jurk wordt en ook absoluut geen roze of een fluokleurtje.' dacht ik hardop. Oké, misschien had ik er al meer over nagedacht dan dat ik besefte. 'Ik weet wel dat je mijn jurk niet mag zien van te voren.' ik keek hem met een glimlach aan. 'Dat brengt ongeluk,' of eigenlijk was het omdat ik het wel leuk vond om hem pas te laten zien op het moment dat het hoorden.

Ik keek haar grijnzend aan en haalde mijn hand verwaand door mijn haren heen. 'Alles staat mij goed.' zei ik grijnzend en begon te lachen. 'Oké, dat is niet waar.' verbeterde ik mezelf en trok haar dichter naar me toe. 'Ik zou voor crème gaan,' gaf ik eerlijk toe. Ik had geen verstand van bruiloften en al zeker niet van jurken, maar crème vond ik mooi staan. 'Hè, dan mag je mij pak ook niet zien.' grijnsde ik en drukte plagend een kus op haar lippen.

'Bijna alles,' zei ik toen hij zei dat het niet waar was dat alles hem goed stond. 'Vrouwenkleding zou ik laten voor wat het is, maar zolang het uit kan komt het wel goed.' ik keek hem met een plagende grijns aan. Ik keek hem even met een brede glimlach aan na zijn kus. 'Een pak dus?' vroeg ik waarbij er iets meer enthoussiasme doorklonk dan de bedoeling was. 'Vind je het goed als ik Igraine vraag als bruidsmeisje?' vroeg ik. Ze had eigenlijk zichzelf al min of meer gevraagd, maar ik wou dat eerst Liam er van wist.

'Vooral dat "als het uitkan" is erg belangrijk.' zei ik grijnzend en knikte. 'Een pak,' beaamde ik begon te lachen bij haar enthousiasme. 'Wauw, je wilt me wel heel graag in pak hebben volgens mij.' Het was waar dat ik nooit een pak droeg, dus het werd daar wel eens tijd voor. 'Laat me raden, ze heeft zichzelf al aangewezen als bruidsmeisje?' Ik kende Igraine misschien niet goed, maar ik kende haar goed genoeg om te weten dat Elisa het niet eens had hoeven vragen. 'En wie zie je als getuigen?' vroeg ik me nieuwsgierig af.

Ik keek hem met een glimlach aan. 'Betrapt.' gaf ik toe waarna ik hem een kus gaf. 'Je weet dat ik een zwak heb voor jongens in pak.' Zei ik waarbij ik hem plagend aan keek. 'Kun je nagaan hoe groot mijn zwak is voor jou in pak.' met een plagende grijns keek ik hem aan zonder dat ik eigenlijk nog iets meekreeg van de film. Hoe vaak had ik hem in pak gezien? De afgelopen tijd een keer en tweehonderd jaar geleden zag ik hem voornamelijk in uniform, wat ook zeer zeker heel aantrekkelijk was. 'Ja,' zei ik over Igraine. 'Waarop ik zei dat ik niemand anders als bruidsmeisje zou willen... Maar ik wou het er eerst met jou over hebben. Dus, ik kan haar gaan vragen?' vroeg ik. Ja, misschien was het wel een gemene manier geweest om nog niet daadwerkelijk toe te zeggen, maar ik ging er ook wel een beetje van uit dat hij het goed zou vinden. 'Nee Liam, jouw getuigen, jij mag kiezen.' antwoorden ik op zijn vraag. Ergens zou ik het ook niet zo goed weten.

'Ik weet inderdaad dat je een zwak hebt voor jongens in pak ja,' gaf ik toe - iets wat me best wel plezierde. 'Het maakt niet uit wat ik denk, ik kom er toch niet onderuit.' grinnikte ik en keek haar aan. 'Je vraagt d'r maar.' Met tegenzin gaf ik toe. Ik had het nog steeds niet op Igraine, maar ik moest toch onder ogen zien dat zij beste vriendinnen waren, dus kon ik er maar net zo goed geen problemen over maken. Toen ze vond dat ik de getuigen moest kiezen kon ik maar één iemand bedenken als getuigen. Iemand die dichtbij genoeg stond - er waren nou eenmaal niet veel mensen die ik genoeg vertrouwde. 'Arthur.'

Ik gaf hem een kus toen hij toezegde dat ik het mocht vragen. 'Het maakt wel uit wat je denkt,' zei ik. Als hij het echt niet had gewild dan was het wat mij betreft ook geen bruidsmeisje kunnen worden, maar ik was blij dat hij toe had gezegd, want ik had het liever wel. Bij het noemen van Arthur als zijn getuigen keek ik hem even aan of hij het serieus meenden. 'Oké,' zei ik enkel, wetend dat hij het meenden. Nee, ik ging er geen probleem van maken. Ik wist dat hij Igraine niet mocht, hij wist dat ik Arthur niet mocht. 'We zijn wel goed in het kiezen van onze vrienden hé?' zei ik bedenkelijk met toch een glimlach.

Ik knikte toen ze over het kiezen begon. 'Jij Igraine, ik Arthur.' bevestigde ik nogmaals en keek haar aan om haar reactie te pijlen. Ik wist dat ze er niet blij mee was, maar ik wist ook dat ze dat zo goed mogelijk probeerde te verbergen en waar was ze nog verdomd goed in ook. Ik zuchtte even diep en stond op van de bank, nadat ik haar van mijn schoot af had gezet. 'Wil je nog wat te drinken?'

Ik keek hem aan en wist simpelweg dat hij mijn reactie aan het pijlen was. Een glimlach verscheen rond mijn mond terwijl ik hem aankeek. 'Het wordt onze dag, en eerlijk gezegd. Ik heb er best wel zin in.' zei ik naar waarheid. 'Nah, ik zat net zo lekker.' klaagde ik toen hij opstond. 'Als je toch pakt,' zei ik terwijl ik mijn glas nam en hem aangaf.

Ik glimlachte naar haar en liep naar de keuken toe. Het viel me nog mee dat er geen woorden door waren gekomen. Met twee volle glazen liep ik terug naar de woonkamer en nestelde me weer naast haar. 'Best wel zin in? Wat dacht je van, het wordt de beste dag uit ons leven?' "Best wel zin" was nog veel te zacht uitgedrukt. Ook al gingen we misschien niet voor de kerk of wat trouwen, wat was gewoon een verbintenis voor onszelf.

Ik lachte oprecht bij zijn woorden en nam het glas aan. 'Nee, ik hoop dat er nog veel meer betere dagen komen. Maar het wordt absoluut een van de beste dagen van ons leven.' ik plaatsten mijn lippen op zijn neus en keek hem weer met een glimlach aan. Ik tilde mijn glas iets hoger op en keek hem aan. 'Op ons?'

'Op ons.' stemde ik met haar mee in en stootte mijn glas zachtjes tegen dat van haar aan, om er vervolgens een slok uit te nemen. Ik sloeg mijn arm weer om haar heen en kwam tot de conclusie dat ik werkelijk niets van de film had gezien. 'Volgens mij kunnen we die film ook wel afzetten, ik heb werkelijk geen idee wat er het laatste half uur in is gebeurd.' lachte ik en zette de dvd-speler uit.