Huis van Liam en Elisa.

Ik onderdrukte een glimlach toen hij me weer op hem legde, een glimlach die toch tevoorschijn kwam toen hij antwoorden. Mijn hand streelde zachtjes langs zijn wang terwijl ik meeging in onze zoen. "Of we moeten iedereen even lief aankijken, maar dat is wel heel veel werk" Glimlachte ik toen onze lippen elkaar even los lieten, om daarna weer verder te gaan met waar we gebleven waren.

'Misschien wel ja.' Antwoordde ik met een lach en zoende haar verder. Ik dacht kort na over hoe het verder zou gaan tussen ons. Zou dit stand houden? Was dit voor haar slechts één nacht, of was het meer dan dat. Hij hoopte het laatste en had ergens ook wel het gevoel dat dit niet de laatste keer zou zijn dat hij Elisa zou zoenen. Het deed hem goed, heel erg goed om dat te voelen.

Na hun zoen, bracht ik mijn neus even tegen die van hem aan om daarna mezelf naast hem te laten glijden, hoewel ik eigenlijk nog half op hem lag gezien ik mijn hoofd op zijn schouder liet rusten. Ik bracht zijn arm om mij heen, waarna ik aan zijn blauwe ring begon te draaien. "Ik wil het nog een keer proberen," begon ik opnieuw uit het niets. "Jij en ik," voegde ik er een beetje overbodig aan toe.

Ik keek haar met een grote glimlach op mijn gezicht aan. 'Ik ook.' Beaamde ik en keek even hoe ze met mijn ring speelde. 'Ik wil het ook opnieuw proberen.. Ons.' Zei ik er nog achteraan en gaf haar een kusje op haar voorhoofd. 'Ik ben blij dat je het nog een kans wilt geven weet je dat?' Zei ik glimlachend.

Ik bleef naar mijn vingers kijken die speelden met de ring om zijn vingers, terwijl ik misschien naar hem zou moeten kijken. Ik keek hem, daar over denkend, dan ook even aan toen hij zei dat hij daar blij mee was. Ik nestelde me nog wat meer tegen hem aan, hoewel dat eigenlijk niet echt kon, terwijl ik mijn ogen weer richtte op onze handen. Ik keek kort naar de klok en besefte dat er meer tijd voorbij was gegaan dan ik dacht. Ik plaatste kort een kus op zijn hand om daarna even speels in zijn vinger te bijten, gewoon omdat ik me niet in kon houden. "Heb jij wat te doen vandaag?" vroeg ik, ik had helemaal geen zin om zijn bed te verlaten.

'Ik heb helemaal niets te doen vandaag.' Zei ik verleidelijk en zoende haar weer. Op dit moment kon ik echt niet van haar afblijven. Ik wilde haar strelen, zoenen, en al het andere wat er bij kwam kijken (hoe mooi verwoord is dat xd) 'Dus tenzij jij hier weg wilt, kunnen we nog wel even blijven liggen.'

"Mooi, we hebben nog zo'n tweehonderd jaar in te halen," een speelse glimlach verscheen rond mijn mond om hem daarna weer te zoenen, wat er voor zorgden dat ik weer op hem kwam liggen, of in ieder geval met mijn bovenlichaam. Ik liet mijn hand door zijn haar gaanom daarna langs zijn nek te strelen en mijn hand op zijn borst te laten rusten.

'Oh, dat hebben we zo gedaan.' Zei ik en ging mee in de kus die zij mij bezorgde. Mijn handen sloten zich om haar middel en haar huid voelde koud aan vergeleken met die van mij. Ik trok haar dichter naar me toe en gleed met mijn handen over haar schouderbladen heen. Ze staken lichtjes uit. Het liet me even glimlachen. Dat had ze altijd al gehad.

"Waar denk je aan?" vroeg ik toen hij glimlachte. Kort drukte ik mijn lippen op die van hem. Hij maakte me nieuwsgierig naar hoe hij dacht, wat hij dacht. Ik keek hem met een glimlach aan. Ondanks dat we beide eigenlijk dood waren, voelde hij warmer aan dan ik. Iets wat prettig was, zijn warme lichaam.

Lachend schudde ik mijn hoofd en keek haar aan. 'Dat wil je niet weten, het slaat namelijk nergens op.' Nee, het klonk ook zo lekker om te zeggen "ik dacht aan je schouderbladen." Ik grinnikte zelf even om de gedachte en keek haar toen weer aan. 'Het is echt niets, klein binnenpretje.' Concludeerde ik en gaf haar een korte kus.

"Binnenpretjes zijn gemeen, ze maken me nieuwsgierig." Ik zette even een pruillip op, maar gaf hem daarna toch een kus terug. "Jij bent gemeen, je bent te knap, sexy en onweerstaanbaar." klaagde ik met een glimlach verder. Ik legde mijn handen op elkaar op zijn borst om daar mijn kin op te leggen en hem aan te kijken. Het was fijn te weten dat hij mijn gewicht makkelijk op zich kon dragen. Met nog steeds een glimlach rond mijn lippen ging ik weer iets omhoog om hem een kus te geven.

'Wat wil je nog meer?' Vroeg ik lachend en streek wat haren weg uit haar gezicht. 'Wat dacht je ervan als we straks eens iets gaan drinken.' Stelde hij voor. Om nou de hele dag in dit bed te blijven liggen vond hij ook niet echt ideaal, daarbij vond hij het helemaal niet erg als de rest van de dorpelingen hen samen zagen. Dat was misschien juist wel goed - tenzij Elisa de boek geterroriseerd had terwijl hij daar niets vanaf wist, maar dat was waarschijnlijk niet het geval. Hij glimlachte naar haar en drukte zachtjes hun lippen op elkaar.

Ik vroeg me af of hij op bloed doelde of op iets te drinken, maar dat maakte me eigenlijk niet heel veel uit. 'Lijkt me goed,' Met een glimlach kuste ik hem terug. 'Dan moeten we maar opstaan hé?' echt aanstalten om op te staan maakte ze niet, ze bracht weer haar lippen naar die van hem voor nog een kus. Na enkele momenten liet se zich toch met wat tegenzin van hem afrollen om naast hem te gaan zitten. 'Wat vind je er eigenlijk van? Van de tatoeages?' hij was de enige waarbij ze er ook maar iets om gaf wat iemand over me dacht, ze was er dan ook erg benieuwd naar wat hij er van vond.

'Dan moeten we echt opstaan.' Beaamde ik en kwam overeind. Toen ze over haar tatoeages begon, moest ik even lachen. 'Ze zijn verfrissend, nieuw. En ze horen bij jou - dat was wat ze zo leuk maakt.' Ik kuste haar teder en stond vervolgens op. Over de hele kamer lagen kledingstukken van ons verspreidt. Binnen enkele seconde had ik ze allemaal in een hoek gegooid en liep ik naar de kast toe, waar ik een simpele broek, met een shirt uitpakte. 'Zoek maar iets uit.' Zei ik tegen Elisa, ja ik had ook wijfenkleding in m'n kast? Waarom? Omdat ze hier kwamen en nooit meer weggingen. Waarom zou ik hun kleding dan niet gewoon bewaren voor de volgende?

Tevreden over zijn antwoord kuste ik hem terug. Toen hij opstond ging ik rustig op de rand van het bed zitten om daarna ook overeind te komen. Ik kwam naast hem voor zijn kast staan en opende mijn mond om te vragen waarom hij vrouwenkleding in zijn kast had, maar eigenlijk wist ik het ook wel. Mijn ogen gingen door de kleding heen om uit eindelijk een overhemd van hem te pakken en een slipje. Nee, het meeste was niet iets wat er uit zag alsof het lekker zat of het was gewoon niets voor mij. Uit het hoopje kleding pakte ik mijn BH en broek weer. 'Anders moet ik ook nog van alles gaan passen,' lachte ik terwijl ik de kleding aan trok. Terwijl ik het overhemd dicht knoopte liep ik weer naar zijn bed om haar schoenen aan te trekken.

Toen ik ook mijn schoenen aan had getrokken, tilde ik haar op en drukte ik een kus tegen haar lippen aan. 'Ik kon het gewoon niet laten.' Lachte ik en zette haar op de grond neer. Vrijwel meteen liep ik naar beneden toe en keek ik uit het raam waar de zon heerlijk scheen. Automatisch draaide ik mijn ring wat rond en keek ik of Elisa mij volgde.

Ik lachte toen hij me weer neer zette. Ik volgde hem de trap af en glimlachte naar hem toen hij omkeek. Bij de laatste tree aangekomen stond hij naast de trap op de grond. Ik sloeg mijn armen om zijn nek terwijl ik met mijn tenen op de grond stond om bij zijn wang te kunnen en daar een kus op te plaatsen. Even baalde ik dat ik zo niet bij zijn lippen kon. 'Ik kan het nooit laten.' gaf ze toen plagend een reactie. 'Waar gaan we heen?' vroeg ik terwijl ik voor hem ging staan en hem aan keek.

'Dat is mooi.' Zei ik, en drukte nog een kus op haar lippen. Mensen zeggen toch wel eens dat liefde blind maakt - ik denk dat mij dat in dit geval is overkomen. Ik kon niets anders meer zien haar. 'Laten we naar een klein restaurantje gaan, hier om de hoek. En misschien daarna naar het bos?' Het was al een tijdje geleden dat ik mezelf gevoed had, maar ik had een alternatief gevonden: Donorbloed uit het ziekenhuis. Het was vers en menselijk. Het was dan misschien wel niet zo lekker als dat het direct uit mensen kwam, maar het kon ermee door.

'Sounds Good,' ik pakte mijn jas en keek hem aan terwijl ik mijn jas aan deed. 'Als je het zo zegt is het net alsof je een onschuldige jongen bent die een onschuldig meisje mee uit eten neemt,' mijn handen sloten zich om zijn nek om mijn lippen op die van hem te plaatsen. Ik verlangde nu ontzettend veel naar hem, en dat terwijl ik tegen hem aan stond. Even keek ik omhoog, richting zijn ogen om hem daarna weer los te laten. Ik had er niet bij stil gestaan dat hij maar 10 cm langer was dan mij. 'Gelukkig ben je niet zo onschuldig.' gaf ik toe. Mijn handen verdwenen in mijn zakken, waar ik mijn sleutels, sigareten en aansteker in voelden. Ik opende de deur die zich achter me bevond en wachtte tot we buiten waren om een sigaret op te steken.

'Maar ik ben wel een hele onschuldige jongen.' Lachte ik en sloot de deur achter me, nadat ik naar buiten was gelopen. 'Oké, ook niet helemaal waar. Ik geef het toe.' Grinnikte ik, en sloeg mijn arm om haar middel heen. Het voelde net als tweehonderd jaar geleden, zo goed - zo vertrouwd. Ik was blij dat ze hier was gekomen, dat ik haar niet had laten gaan in de cocktail bar. Dat ik haar überhaupt had aangesproken. Dat alles had geleid tot dit.


-sorry inspiratieloos.

'Je was een hele onschuldige jongen, ik geloof dat ik dat een beetje veranderd heb,' ik doelde er niet op of hij door het omgaan met mij veranderd was of niet, meer op dat een vampier nou eenmaal niet onschuldig door het leven ging. Even legde ik mijn hoofd op zijn schouder toen hij zijn arm om mij heen sloeg. Echter leunde ik alleen iets tegen hem toen ik twee sigaretten pakte en er eentje voor hem hield.

-Gone with Liam-

- NEW -

Met de sleutel opende ik de deur van ons huis en keek naar Elisa en Igraine die achter me aanliepen. 'Welkom, kom binnen.' Ik zei het niet met tegenzin, maar ik had er mijn bedenkingen bij. Dit betekende dat ze ons huis altijd kon betreden, tenzij het een nieuwe eigenaar kreeg. Mijn jas gooide ik ergens naast de kapstok neer, waarna ik vrij direct naar boven liep om het bad aan te zetten. Als ik iets deed, deed ik het ook goed.

Ik hield stevig de arm van Elisa vast en glimlachte toen Liam zei dat ik binnen mocht komen, want ik wist dat het nogal een big deal was: ik zou nu altijd binnen kunnen komen. Ik glimlachte naar Elisa toen Liam naar boven ging en liep achter hem aan. 'Als jullie het vervelend vinden dat ik hier ben, moeten jullie het maar zeggen he,' zei ik zachtjes.

Ik sloot de deur achter me en liep kort naar de keuken waar ik wat drank vandaan toverden, en ik zocht ook wat kaarsen in een kastje. Binnen een seconde was ik bij Liam en Igraine in de bad kamer en legde ik alles in de gootsteen. 'Ik vind het niet vervelend Iggie, ik zou het vervelend vinden om je alleen te laten.' Ik leunde tegen de muur aan. 'Wil je trouwens drank, of moet ik even thee zetten, wat wil je?' Ik wist eigenlijk niet eens of we wel iets van thee in huis hadden. Ik keek kort naar Liam. Het was echt ontzettend lief wat hij deed.

Ik haalde mijn hand even door het bad en besefte nu pas hoe erg ik erna verlangde om weg te zinken van alle drama. Ik glimlachte naar Elisa en kneep in haar hand. 'Wat drank graag,' zei ik zachtjes. De kaarsen lieten me glimlachen, omdat ze me aan Sebastiaan lieten denken.