Het huis van Igraine Green

Ik wist dat ze wel een Liam moest denken in pak bij het gala. Ik haatte hem toen zo vreselijk dat ik echt niet zou weten hoe hij er toen uitzag. Ik glimlachte met haar mee en giechelde toen verlegen. 'Dat komt omdat je aan me gewend bent met jurk. Ik zou een verschrikkelijke bruid zijn. Waarschijnlijk zou ik daar half op de grond liggen van zenuwen.'

'Dan draag ik je wel nar het altaar,' opperde ik lachend. 'Maar, laten we niet over trouwen gaan fantaseren, als ik ooit ga trouwen, hoor je het vanzelf, want ik ga jou dwingen om bruidsmeisje te zijn' ik ging zitten en stak mijn tong naar haar uit. Ze zou het sowieso niet erg vinden om bruidsmeisje te zijn. Ik richten mijn blik op het scherm van de tv. 'Oké, tot nu toe heb ik nog geen woord meegekregen,' lachtte ik. Zelfs met Liam bij de openluchtvoorstelling had ik meer meegekregen van de film. Hoewel ik me toen ook had voorgenomen om er wel iets van mee te krijgen.

'Je hoeft me dan niet te dwingen, ik lig dan op mijn knieën om je te smeken,' zei ik giechelend. Ik keek ook naar het scherm, maar erg afwezig. Ik had de film vaak genoeg gezien, en was veel meer geïnteresseerd in het liefdesleven van Elisa. Ik ging weer naast haar zitten en legde nu mijn eigen hoofd op haar schouder. 'Het lijkt nu echt alsof ik in een sprookje leef. Alles is zo perfect.'

Mijn blik ging weer richting Igraine en legde mijn hoofd tegen die van haar aan. 'Jij verdient het om in een sprookje te leven. En ik ben blij dat ik ook in jou sprookje pas,' Ik kuste haar op haar hoofd. 'Met je sprookjes huis en sprookjes jurken,' voegde ik plagend toe. Igraine was speciaal voor me. Ze voelde niet gewoon als vriendin, ze voelde ook gewoon als familie. Ik had er enorm veel voor over dat zij zich gelukkig voelde.

'Sprookjeshuis, sprookjesjurken, sprookjesvriendin, sprookjesprins,' giechelde ik en sloeg mijn armen om haar nek. 'Ik wil zo'n prachtig mooie baljurk, net zoals Doornroosje.' Ik drukte een kus op haar wang terug en keek haar even glimlachend aan. 'Eliesje, durf niet te beweren dat jij niet in een prachtig sprookje nu leeft. Je hebt Liam en mij!'

'Je jurk van het gala, die vond ik echt zo mooi, ook net een sprookjes jurk,' lachend liet ik me weer in haar bed vallen waardoor ik haar mee trok. 'ik beweer helemaal niets,' zei ik lachend 'alsof ik zou vergeten dat ik Liam en jou heb,' Er verscheen een glimlach rond mijn lippen en ik keek haar weer aan.

Ik dacht even terug aan de jurk en moest glimlachen. 'Dat was best een mooie jurk, hij kwam uit een van de mooiste collecties die ooit zijn gemaakt.' Even grinnikte ik. 'Weetje dat ik Arthur toen leuk vond? Maar hij zag me niet zitten, dus dat was ook weer snel over.' Ik draaide me naar haar toe en lachte. 'De avond waarop al jouw leuke roddels begonnen, de leerling die met de leraar danste.'

'Nee, ik wist niet dat je hem leuk vond, ik wist wel dat jullie het erg gezellig hadden samen,' ik prikte haar in haar zij. 'Soms had ik trouwens wel het idee dat hij jou leuk vond,' ik haalde mijn schouders op 'Maar misschien heb ik dat compleet verkeerd gezien.' ik moest lachen om haar opmerking. 'Tja. En daarna zijn de roddels alleen maar uitgebreid... Wist jij dat ik en Liam samen in de supermarkt gespot zijn? Ik niet namelijk.' ik lachte even, sommige dingen die ik had gehoord sloegen nergens op, deze al helemaal niet gezien ik hier nog nooit in de supermarkt ben geweest.

Ik grinnikte even zachtjes. 'Toen hadden we het gezellig, en nu nog steeds, maar er zijn wat spanningen...' Ik haalde mijn schouders op en grinnikte toen met haar mee. 'Ja, ik zou ook al in de gymzaal, in het hok waar je alles opbergt, gesignaleerd zijn in en intieme houding met Seb.' Ik giechelde zachtjes. Dat was natuurlijk niet waar, en ik denk dat ik zo'n risico ook niet zou nemen. 'Doen jij en Liam weleens iets op school?'

De supermarkt was de meest onschuldige roddel die ik gehoord had, maar daaruit leken ze te denkendat we samenwoonden. 'O, was dat niet waar?' vroeg ik verbaasd, er verscheen langzaam een plagende glimlach rond mijn lippen. 'Ja, hij leert mij de geschiedenis van Mystic Falls.' antwoorden ik waarna ik moest lachen. 'Iets is wel heel algemeen hoor Iggie, maar behalve een paar plagende, vaak uitdagende, blikken die ik hem toewerp tijdens de les, eigenlijk niet zoveel.' antwoorden ik.

Ik keek haar even verbaasd aan dat ze dat geloofde, maar gaf haar weer een plagerige duw toen ze speels glimlachte. Ik keek haar even nieuwsgierig aan. 'Dus geen passionele bezoekjes samen in de toilet of zijn lokaal of whatever?' Die stiekem Elisa zag ik daar nog wel voor aan. Ik ging op mijn buik liggen met mijn hoofd in mijn handen en glimlachte benieuwd.

Ik moest lachen bij haar verbaasde blik en duw. 'Soms is het zo leuk om jou te plagen,' lachte ik 'Nee, wacht. Dat is altijd leuk.' plagend tikte ik met mijn vinger tegen haar neus. 'Waar zie je me voor aan Igraine, ik ben een voorbeeldige leerlingen die geen reet uitvoert tijdens de les en toch overal achten en negens voor staat.' Ik zette een scheinheilig gezicht op en glimlachte daarna. 'Voor passionele dingen neem ik de tijd, lieve Iggie, bovendien wordt ik liever niet gestoord door tieners. Maar misschien soms,' dat laatste was plagend bedoeld vanwegen haar benieuwde glimlach.

Ik giechelde bij haar woorden en draaide nu op mijn rug. 'Je hebt geluk dat ik tegen plagen kan, want anders had je nu een groot Probleem gehad, Liesje,' zei ik net zo plagend. Ik glimlachte om haar woorden en knikte instemmend. 'Ik neem ook het risico niet hoor, straks word je betrapt door leerlingen, leraren of zelfs je baas.' Ik giechelde in mijn handen.

'Raar eigenlijk dat we al vanaf het begin zo met elkaar overweg kunnen.' merkte ik op. Ik merkte plots de stilte van de televisie. De film was al even afgelopen en een klok vertelde me dat het al na middernacht was. 'Nou eigenlijk is het wie je betrapt niet zo'n groot probleem, tenzij jij of Seb het zijn, ik hou er gewoon niet van ok onderbroken te worden.' enerzijds was het plagend, aan de andere kant serieus. 'Iggie, het is al laat. Morgen moet ik eigenlijk het eerste uur weer in een lokaal zitten. Ik wil nog even douche en mijn nagellak eraf halen, die is in het water helemaal afgebladerd.' ik drukte een kus op haar neus en keek haar lachend aan. 'Je moet binnenkort maar eens iets bij me komen uitzoeken, dan kunnen we afspreken wanneer we het naar school aan doen.' ik stak mijn tong kort uit en bedacht me dat ze nog niet bij mij was geweest. Ik zocht snel een blaadje op haar nachtkastje/bureau/iets en schreef mijn adres op. Ik trok mijn schoenen aan en keek haar nog even aan om een kus tegen haar voorhoofd te plaatsen. 'Ik vind de weg wel,' knipoogde ik naar haar. Mijn jas ging aan en een sigaret in mijn mond die ik buiten pas zou aansteken. 'Dag lieve Iggie,'

-Gone-

NEW
Het was een raar gevoel om ergens te lopen die zoveel herinneringen met zich meebracht. Igraine bezocht haar oude huis om de laatste spullen op te halen. Ze had in Sebastiaans huis eindelijk plek ervoor gemaakt. Ook kwam ze hier omdat ze met Elisa had afgesproken. Ze liep naar de bank toe en ging zitten. Wat was het apart om hier weer te zijn. Ze streek met haar vinger langs het kleine tafeltje dat voor de bank stond en ving al het stof ermee op. Nu na de vakantie was het wel heel erg lang geweest dat ze hier niet was geweest.

Elisa had de aanwezigheid van Igraine al gemerkt en liep dan ook naar de deur waar ze aanbelde. 'Helleeuu,' zei ze vrolijk. Ze had er enerzijds zin in om af te spreken met Iggie, maar aan de andere kant moest ze het niet wagen één woord vuil te maken aan Seb, echt hoor, wat een kwal was dat. Er gleed een zucht over haar lippen. Nouja ze had een bruidsmeisjes jurk.

Ze liep snel naar de deur en glimlachte toen ze zag dat het Elisa was. 'Hoi hoi,' zei ze vrolijk en sloeg haar armen om haar heen. 'Hoe was je vakantie?' Ze waren beiden weg geweest uit Mystic Falls en buiten dat Igraine een kaartje had gestuurd, hadden ze geen contact gehad. 'Kom binnen!' Ze liep weer de woonkamer in en stond midden in de ruimte stil. 'Sorry, ik kan je niets aanbieden, want er is geen eten meer. Alleen nog die boeken daar en dan is alles in Sebastiaans huis.'

Elisa omhelsden Igraine vrolijk en hield haar even stevig vast. Igraine had haar een kaartje gestuurd vanuit Canada en zij had haar een kaartje gestuurd vanuit Hawaï. 'Heerlijk, oh ik wil zo graag terug, de hele dag tijd doorbrengen met Liam, heerlijk.' ze lachte even en stapte naar binnen. Ze hield zich in om iets over Seb te zeggen en keek even rond in het vrijwel lege huis. 'Dit huis vind ik zo veel meer Iggie, ik kan er niets aan doen.' gaf ze toe. 'Oh, maakt niet uit.' Het maakte voor Elisa echt niet uit of ze iets te eten in huis had of niet. 'Hoe was jouw vakantie?'

'Het was dus leuk?' vroeg Igraine nieuwsgierig. 'Hoe vond je Hawaii? Was het mooi? Was het nog leuk met Liam? Geen ruzie gehad?' Ze giechelde kort en haalde haar schouders op. 'Ach, je moet je ook aanpassen. Dat heb ik nu met Sebastiaans huis gedaan en eigenlijk ben ik daar nu veel liever dan in dit huis. Het voelt zo vreemd om hier te staan.' Igraine liep naar de bank en ging erop zitten. 'Het was werkelijk perfect! Ik heb nog nooit zo'n fijne tijd gehad.'

'Absoluut, Hawaii is prachtig. Het was heerlijk en ik vond het echt fijn om zoveel tijd alleen maar met Liam door te brengen. En nee, geen ruzie gehad.' Ze liet zich naast Iggie vallen op de bank. 'Ey, toch niet beter dan New York hè,' zei ze plagend terwijl Elisa Iggie in haar zij prikte. Ze slikte de woorden "met die kwal" nog op tijd in en keek haar met een glimlach aan.

'Even leuk als New York,' verbeterde ze snel en glimlachte verontschuldigend. Ze trok haar benen in en legde daar haar hoofd op neer. 'Mijn vakantie was ook heerlijk. We hebben geen enkele keer ruzie gemaakt en het was zo romantisch. Sebastiaan had echt alles ervoor uit de kast getrokken.' Ze giechelde in haar hand van blijdschap. Was ze daar nog maar... 'En nu begint het echte leven weer, hè?'

Elisa moest lachen om hoe ze zich verbeterde en besloot op te houden over de vakantie. Ze vond het leuk voor Iggie dat ze het zo naar haar zin had gehad, echt waar, maar ze moest zich inhouden niets te zeggen over wat voor een eikel Seb was. 'Het heerlijke leven zonder sexy muziek docente en overheerlijke geschiedenis docent.' Ze stak plagend haar tong uit. 'Ik heb een baantje gevonden hier in het winkelcentrum, echt heerlijk. De eigenaresse woont boven de winkel met haar vriend en eigenlijk kan ik dus altijd vrij nemen of mijn uren ruilen. Heerlijk.'

'Dat klinkt inderdaad als een goede baan,' zei Igraine verbaasd. Zelf had ze wel ongeveer besloten om door te gaan als lerares. En anders dan kon ze altijd stoppen, het maakte haar toch niet uit wat die school van haar zou denken. 'Plus enorm hotty gymleraar,' glimlachte Igraine en voelde meteen haar buik op hol gaan. Ja, dat gebeurde er na zo'n heerlijke vakantie. 'Weet je dat ik je best wel heel erg ga missen?'

Elisa was echt tevreden over haar baantje. Het was een winkel met wat alternatievere kleding en een tweedehands gedeelte. Eigenlijk draaide het winkeltje voornamelijk op het tweedehands gedeelte. 'Nou, die had van mij niet gehoeven hoor.' Het was eruit voor ze er erg in had en ze praten dan ook snel verder. 'Ahw, maar zo ver weg ben ik niet hoor. En zo'n goede leerlinge was ik nu ook weer biet.' voegde ze er met een glimlach aan toe.

Igraine legde haar gezicht in haar handen bij Elisa's opmerking en luisterde ook al niet meer naar haar laatste woorden. 'Wat is er toch tussen jullie gebeurd? Toen ik met Sebastiaan over jullie sprak, werd hij ook al woedend. Er moet dus wel wat gebeurd zijn.' Ze haalde haar gezicht uit haar handen en keek Elisa afwachtend aan. Waarom deden ze beiden toch zo? Liam en zij deden dat ook toch niet?