Huis van de fam. Peterson

Ik kon een glimlach niet onderdrukken bij wat hij zei. 'Hmm, klinkt gezellig.' ik glimlachte even 'Ik kwam hem tegen in het zwembad, en toen heb ik gevraagd hoe het tussen mij en Teoh zat omdat ik het echt niet wist en heb hem daarna verteld dat ik hem echt leuk vind.' ik glimlachte even verlegen en voelde dat mijn wangen iets warmer werden ondanks dat het Dan was tegen wie ik het zei. 'Klinkt niet echt als iets wat ik zou doen hé?' praatte ik er daarna over heen. 'Ik belde omdat ik al een poosje met iets zit en ik vind dat jij het moet weten, maar mijn moeder vond van niet omdat enkel mijn familie het weet.' zei ik vaag.

Natuurlijk wasik oplettend. 'En wat zei hij?' Ik blies over de chocomelk en durfde een eerste slok te nemen die heerlijk warm was. Enkel stopte ik met de tas weer naar mijn mond te brengen toen ze echt vaag wat zei. '6é? Moet ik me nu zorgen gaan maken, Alicia?'

'Dat hij mij ook leuk vind, maar ik weet nu dus alsnog niet hoe hij het bedoelde,' ik liet even een zucht ontsnappen. Ik wist het echt niet, nog niet, maar ik liet het voor wat het was nu. Teoh wist het en kon ermee doen wat hij wou. 'Nee hoeft niet, ik moet me eerder zorgen maken, Dan je bent echt de beste vriend die je maar kan hebben.' ik was als de dood dat hij bang voor me werd of me niet geloofde. Ik nam een slok uit de mok.

'Teoh is niet degene die zich snel bindt. Hopelijk doet hij dat wel, want hij heeft het nodig...' Enkel wist ik dat hij nu even overstuur was. Enkel fronste ik bij haar woorden. 'Je gaat toch niet verhuizen hé of wat is er, Alicia?' Misschien klonk ik meer geirriteerd. Ja, ik wou echt weten wat er aan de hand was en geen vaagheid meer.

'Ja dat weet ik,' zei ik over dat Teoh niet degene was die zich snel bindt. 'Nee, Danny, oké ik zal het gelijk wel vertellen.' zuchtte ik met enig tegenzin. 'Je moet wel weten dat ik het je eigenlijk al eerder had willen vertellen en dat het misschien niet erg realistisch klinkt, maar beloof me dat je me geloofd oké?' ondertussen ging ik op de bank zitten en keek ik hem aan.

Ik volgde haar en dronk nog eens van mijn mok. 'Je bent toch niet nu al zwanger hé?' Het was een grapje om de spanning te verbreken. 'Alicia, ik heb je altijd geloofd. Ik denk dat ik dat nu ook wel zal doen, niet? Ik kan niets beloven, maar ik zal priberen. Ohwee als ik niet de peter mag zijn!' God, ik was slecht in grappen maken.

Ik zette mijn mok op de salon tafel en vouwde een been onder me terwijl ik mijn armen om de ander heen vouwden. Ik lachte om zijn opmerking. 'Ja Dan, knap hé?' lachte ik. 'Nee, maar als je me niet gelooft moet je het zeggen, dan laat ik wel iets zien, wees gewoon eerlijk...' Ik keek hem aan, 'Je kent de mythes van Mystic Falls toch? Geloof jij erin? Nee zeker? Ik wel. Of in ieder geval in een. Weet je waarom? Ik ben er zelf deel van. Weetje nog toen je voor het eerst mijn oma ontmoette? Ze stelde zich voor met de boodschap dat ze je niet zou opeten als een grote boze heks. En dat is waar, want heksen zijn niet zoals in sprookjes, of in Harry Potter, maar ze bestaan wel Dan, want ik ben er eentje. Geen grote kromme neuzen met nog grotere wratten, tenminste dat hoop ik,' ik ging even met mijn vingers langs mijn neus alsof ik zekerheid wou dat ik geen grote kromme neus had om daarna mijn vinger in een lok haar te draaien. Ik was nerveus voor wat hij zou antwoorden, waardoor ik bleef praten in de hoop dat hij erom zou lachen, me knuffelden en het voorbij liet gaan. 'geen zwarte hoeden, geen vliegende bezems, geen toverstokje. Wel magische krachten.' ik keek hem aan in de hoop op zijn gezicht te zien of hij schrok, bang was, het niet geloofde, of wat er dan ook door hem heen ging.

Even knipperde ik met mijn ogen en keek haar ongelofig aan. Natuurlijk waren de legendens als klein kind rond mijn oren gegooid. Letterlijk en ik kon geen reden geven aan de mistrieuse verdwijningen of de mensen die werden vermoord, maar ieder stadje had zijn problemen. 'Je zit toch niet bij één of andere sekte die je gebrainwasht heeft, hé? Ik wil je geloven, Alicia. Enkel denk ik niet dat je begrijpt wat je nu tegen me zegt. Je bent een heks, die boodschap heb ik ontvangen, maar nee, ik geloof niet in die zaken. Ik wil ze ook niet geloven als ze waar zijn.'

'Nee ik zit niet bij een of andere sekte, ik wil je iets laten zien waarna ik hoop dat je mee geloofd, maar als je het niet wil dan doe ik het niet. Het is iets waar ik altijd mee bezig ben omdat ik niet wil dat iemand buiten jou het weet, ik voel me gewoon schuldig dat ik het je niet vertelden.' Ik geloofde niet helemaal dat hij me geloofden en besefte in eens dat hij er waarschijnlijk helemaal niet mee opgescheept wou worden. Maar ik kon het gewoon niet voor altijd geheim houden voor hem, ik voelde me namelijk echt schuldig erover.

Ik wist dat Alicia het echt kwijt wou en besefte het maar al te goed. 'Oké, oké, ik geloof je.' Even zuchtte ik en wreef over mijn hoofd. Mijn beste vriendin was een heks? Mijn ogen gleden over Alicia. Ik kon niet beseffen dat dit de waarheid was.

Hij werd niet boos, leek niet bang, enkel verward of het niet te beseffe. Alle reacties waar ik echt bang voor was geweest bleven uit. Ik omhelsde hem dan ook omdat ik enorm opgelucht was. Hoewel het misschien nog kwam, ik wist het niet. 'De enige keren dat ik ooit tegen je gelogen heb, waren om het te verbergen. Ik ben zo blij dat ik dat niet meer hoef te doen.' het was niet vaak maar de keren dat het gebeurd was had ik me zo ontzettend schuldig gevoeld, alsof ik hem verraadde. Ik voelde een traan over me wang glijden, omdat ik zo ontzettend opgelucht was dat hij nog op de bank zat en het zo, nouja goed - anders kon ik het niet noemen, opvatte.

Even keek ik haar aan en streek de traan weg. 'Misschien ga ik nu een rotslechte beste vriend zijn, maar ik wil er niet bij zijn als je het gebruikt. Ik wil het niet zien... Het is raar en ik besef het niet al te goed dat je een heks bent, maar ik wil er niet in contact meekomen. Ik blijf het liefst weg van dingen die enkel in films kunnen en als ze realiteit worden dan schrikken ze me pas af.'

'Nee Dan, je bent de beste.' zei ik naar waarheid. Ik drukte een kus op zijn voorhoofd waarna ik hem los liet. 'Het spijt me ook dat ik je ermee opzadel, het is misschien ook egoïstisch dat ik je het vertel omdat ik me steeds meer schuldig voelde. Ik beloof dat ik geen enge dingen doe,' ik forceerden even een glimlach. 'Ik kan er niets aan doen, maar ik ben nog nooit zo opgelucht geweest, ik was zo bang voor je reactie.'

Even keek ik haar met een glimlachje aan en drukte een kusje op haar wnag. 'Je bent mijn beste vriendin, Alicia. Het meisje dat een zusje voor me is. Ik ben niet bang van je ook al ben je een soort van Superwoman. Boos worden om dit gaat ook moeilijk. Ik hou van je en je kan werkelijk alles bij me kwijt. Forever is a promise.' Hierbij haalde ik mijn armen van haar lichaam weg.

Ik glimlachte oprecht bij zijn lieve woorden. 'Ik ben ook niet zo eng,' glimlachte ik 'Wat moeten al die mensen toch zonder zo'n geweldige beste vriend.' ik pakte mijn chocomelk en dronk de laatste slokken die inmiddels koud waren. 'Dus jij bleef bij Zoë slapen, vertel..." zei ik nieuwsgierig. Mijn hand ging langs mijn mond om eventuele restjes chocomelk weg te halen.

Ik glimlachte even. 'En zo'n beste vriendin als jij wilt niemand ooit kwijt.' Weer moest ik lachen bij de gedachten en hield de chocomelk op een veilige afstand. 'Teoh forceerde de deur; stapte of beukte hem in ieder geval open. Dan heb ik de nacht met Zoë doorgebracht nadat Teoh dan terug veilig in zijn eigen kamer zat. Die volgende ochtend werden we gesnapt dankzij Mister. De ouders waren kwaad op Zoë terwijl het mijn idee was. Uiteindelijk hield ik een speech in boxershort waarbij ze voor me smolten, denk ik. Nog even lief gedaan met haar en daarna naar Teoh gegaan.'

Ik moest lachen bij zijn verhaal. 'Een speech in je boxer, ja ik kan me prima voorstellen dat ze daarvoor zijn gesmolten.' Ik glimlachte naar hem. 'Jij en Zoë zijn echt zo'n ongelofelijk lief stelletje, ben je iets van plan met Valentijnsdag?' vroeg ik. Ik had één keer een kaartje gestuurd met Valentijnsdag en soms kocht ik eens wat voor Dan. De valentijns dingen die ik kreeg kreeg ik meestal vlak daarna op mijn verjaardag. Als ik op de basisschool een partijtje gaf, allemaal zakken met afgeprijsd valentijnssnoep.

Ik haalde mijn schouders op. 'Ik weet het niet zo goed. Valentij is zo... commercieel. Ik hou van Zoë en dan wil ik haar gerust zo wel eens een cadeautje geven. Maar goed... Ik dacht aan wat te gaan eten misschien? En misschien nog een leuk cadeautje als ik wat weet te verzinnen.' Even grijnsde ik kort. 'Bedankt Alicia.'

'Dat is wel zo, maar eigenlijk is bijna alles commercieel.' ik haalde mijn schouders op, 'Het gaat om jou idee erachter, niet om het idee achter alle prulletjes in de winkel.' Ik glimlachte oprecht, 'En met jou zit dat vast wel goed,' zelf wist ik nog niet zo goed of ik wel of niet iets voor Valentijnsdag moest gaan doen. Het vertellen aan Teoh had eigenlijk alleen maar meer voor verwarring gezorgd.

'Maar ik heb nog geen idee wat ik moet kopen voor Zoe. Jij soms wat in gedachten?' Even dacht ik nog eens na, maar kon noiets verzinnen. 'Dan nog... Alsof ik niet een een gewone dag kan hebben dat ik Zoe wat kan geven. Moet geen speciale dag voor zijn.

'Dat is waar,' gaf ik hem gelijk. Ik dacht even na over of ik wat wist. 'Ik vrees dat ik niet verder kom dan chocolade of een beertje,' glimlachte ik 'Hmm, misschien kun je zelf eten voor haar maken.' dacht ik hardop na. Eigenlijk wist ik niet of Dan kan koken, maar goed het hoefde geen uitgebreide maaltijd te zijn. Kort dacht ik na over wat er nog meer voor mogelijkheden waren. 'ik weet het! Jij met een enorme strik,' ik stak even mijn tong uit.

'Oké, dat laatste is een optie,' zei ik al lachend en keek haar aan. 'Kom op, beste vriendinnetje! Jij bent een meisje dus als ik je hartstochtelijke vriendje was dat ontzettend veel van je hield; wat zou je dan willen hebben of doen of beiden. Een sieraad vind ik zo cliché...'

'Ik ben niet echt representatief denk ik,' ik glimlachte even naar hem waarna ik even op stond en de corsage van het gala die ik van Teoh had gekregen uit een lade haalden. 'Ik ben namelijk zo gek om deze te bewaren omdat ik dat zo ongelofelijk lief vond.' hij zag er inmiddels wat verdorder uit dan op het gala, maar ik kon hem niet weggooien. Mijn moeder had me geholpen met een spreuk waardoor hij niet dagen in een boek hoefde te liggen om hem te drogen dus hij Zou in ieder geval zo blijven. Ik dacht even na. 'Misschien kun je gaan schaatsen? En volgens mij is er een openlucht iets met valentijnsdag...' ik dacht even na 'Ik weet het echt niet Dan, ik zou bijna alles leuk of lief vinden,' zuchtte ik.

Ik stond op en legde het verdorde neer. 'Kom maar hier lieve vogel.' Ik knuffelde haar zacht, maar niet alsof ze van porselein was. 'Ik dacht wel dat je wat wou dus...' Uit een zakje dat ik bij had toverde ik een doos bonbon's, hartsnoepjes en een boeketje. 'Liefste Alicia, je kan niet mijn Valentijn zijn omdat we anders ruzie krijgen, maar weet dat ik van je hou. Je bent een zusje, een beste vriendin en ik vond dat ik je dus ook maar even in de watjes mocht leggen. Dus gelukkige vroege-Valentijn!'

Ik keek even wat hij uit het zakje halen en moest glimlachen, waarna ik hem knuffelden. 'Wat ben je toch een ongelofelijk lieve schat, dankjewel' ik drukte een kus op zijn slaap. Ik had ook iets voor Dan gekocht en ik aarzelden even of ik dat nu ook zou geven. 'Zal ik jou dan ook maar je vroege-Valentijn cadeaus geven? Omdat je weet dat ik ook van jou hou den je gewoon de beste vriend bent die je kan hebben en het soms inderdaad net is alsof we broer en zus zijn...'