Huis van de fam. Peterson

'Goddamnit, Alicia! Dan wil ik erg origineel uit de hoek komen en dan opeens zeg je dat je ook hetzelfde voor mij hebt gedaan? Je bent echt niet te schatten!' Ik keek haar aan. Ik haatte ergens verrassingen en ook verjaardagen vieren. Die van mij toch. Ik haatte ouder worden en hield niet zo van Valentijn. Hoewel een excuus om met Zoë tijd door te brengen het leuk was.

'Ik had ook totaal niet verwacht van jou gekkie, ik had echt niet verwacht , en ik heb enkel een klein dingetje,' lachte ik. Ik had het echt niet verwacht van Dan. Ik wist dat hij er totaal niet van hield dus ik had enkel een kaartje met een hartvormige lolly. 'Maar ik dacht dus, als ik dan toch voor het eerst aan Valentijnsdag ga doen, dan kan ik niet mijn Danny vergeten, mar als ik het je op valentijnsdag geef is het geen verassing meer lachte ik.'

'Nah, nu ben ik dus te nieuwsgierig dus kom maar op.' Ik grinnikte zacht en drukte haar nog een keer in mijn armen. 'Je bent echt een schatje, Alicia. Een schat, zeg ik je.'

Ik stond op en legde Dan zijn valentijnscadeau op de tafel en pakte mijn cadeau voor hem uit het kastje bij het wandmeubel. 'Alsjeblieft vroege-geen-Valentijn' Ik gaf hem de lolly met het kaartje eraan. Er stond een kleine tekst op. "Lieve Dan, ik weet dat je er niet van houdt, maar je blijft de beste vriend die je kan hebben, dus bij deze een fijne valentijnsdag!"

Ik grinnikte zachtjes om haar cadeau. 'Echt wel cool!' Tevreden keek ik er naar en las met een glimlach het kaartje. 'Lief, lief, lief.' Ik keek even naar de bonbons die ik had gekocht en vroeg me echt af wat ik Zoë zou geven. 'Ik denk dat ik haar een belofte ga maken op Valentijn. Ik hou echt veel van haar. Zoveel dat ik me echt al met haar zie trouwen, kinderen krijgen, de wereld zien en oud worden. Is het raar dat ik me zo sterk verbonden voel met haar?' Ik keek hierbij Alicia weer aan.

Ik dacht even na over wat voor een belofte Dan het zou kunnen hebben, maar zo snel kon ik niets bedenken. 'Ik weet het niet Dan... Nee, ik denk eigenlijk niet dat het raar is. Je bent verliefd Danny, het zou niet best zijn als je je niet verbonden voelt met haar,' Ik pakte de doos bonbon's en maakte hem open om hem Dan voor te houden. 'Wat voor een belofte wil je haar doen?' vroeg ik echt nieuwsgierig.

Ik nam een praline en keek haar aan. 'Hoeveel beloftes kun je doen waarmee je elkaars levens met elkaar verenigd? Niet dat ik haar echt ten huwelijk ga vragen, maar ik denk niet dat ze begrijpt hoe diep mijn gevoelens zijn op dit moment. Ik ben niet verliefd, Alicia. Dit is liefde.' Ik wreef even over mijn hoofd. Verbouwreerd van wat ik opeens te weten was gekomen; Alicia was een heks en soort van koppeltje met mijn beste vriend. Daarbij wou ik mijn vriendinnetje opeens trouwen.

Ook ik nam een bonbon. Ik keek hem aan en besefte dat hij bloedserieus was. 'Je houdt echt heel er veel van haar hé?' vroeg ik nogal overbodig. 'Ik hoop dat ze net zo veel van jou houdt, want jij verdient echt het liefste meisje wat er is.' Ik wist niet zeker of het een goed idee was, maar dat nam niet weg dat ik het wel een lieve gedachte vond.

Hmm ik moest hier aan denken: https://www.youtube.com/watch?v=5gxjfjj8r98

'Ik loop te graag van stapel denk ik...' Hierbij jaagde ik ze ook allemaal weer weg. Met de bonbon in mijn mond keek ik voor me uit. 'Weet je, ik ben niet blind. Er speelt echt wat tussen jou en Teoh hé?'

Ik knikte als antwoord op zijn vraag. 'Weetje, nu is het jouw beurt om mij te helpen.... Wat ga ik Teoh geven op Valentijnsdag?' Ik had al wel gekeken, maar ik wist niet goed wat ik moest geven. Er was veel te veel keus.

'Ik wist het!' Ik schreeuwde het zowat uit, maar dacht na over haar vraag. 'Geen idee. Teoh is blij met de onzinnigste dingetjes. Teddybeertje met een foto op zijn hoofd van jou. JAAAA!' Ik glimlachte en keek haar aan.

Ik moest lachen toen hij met een enorm enthousiasme reageerden en nog harder met zijn idee van een teddybeertje met mijn hoofd. 'Hmm onzinnige dingetjes, dat kan ik wel, misschien dat ik die teddybeer nog overweeg... Waarschijnlijk niet..." zei ik wat serieuzer. Het zou maf zijn om hem een teddybeer met mijn hoofd te geven. Of het zou maf voelen voor mij dan.

'Ik vond het een geniaal idee? Zo heb ik jou meer voor mezelf. Het is wel raar eigenlijk om te weten dat jullie bij elkaar zijn.' Ik keek even naar het plafond. Geen idee wat ik haar nog kon vertellen.

'Rustig maar Dannyboy, ik zal altijd jou maatje zijn,' glimlachte ik. 'En ja, eigenlijk is het best vreemd...' Ik keek even naar het boeketje dat op tafel lag. 'Zal ik die maar even in een vaas zetten, voor het straks net zo verdord is als de corsage...' ik stond op en liep richting de keuken om een vaas te pakken en die te vullen met water om weer terug te lopen naar de tafel.

'Ik hoop dat je echt je onorigineel Valentijns cadeau leuk vond. Ik ben slech in die dingen.' Ook de reden dat ik waarschijnlijk haatte om ze te krijgen. 'Dus vertel me eens hoe het is gekomen. Van Teoh krijg ik die dingen niet los.'

'Hartstikke leuk gek, hartstikke lief ook!' zei ik misschien iets te enthousiast. Ik ging weer op de bank zitten en keek hem even met een glimlach aan. 'Uhm, nou ik had je al verteld dat ik hem had gezegd dat ik hem leuk vind.' Het was ergens wel raar om het aan Dan te vertellen met het idee dat Teoh zijn beste vriend was. 'Hij vroeg later in het bubbelbad dus of ik met hem mee wou naar die valentijnsvoorstelling, en toen kuste hij mij voordat hij als een gek naar het pierenbadje ging,' ik glimlachte even, 'gek genoeg had ik het lef hem een kus terug te geven en toen begon hij er weer over dat hij slecht in relaties was maar het wel wou proberen.' vertelden ik in hele grote lijnen. Ik merkte dat ik bloosde en haatte het echt dat ik zo snel rood werd.

Ik kon enkel lachen. 'Heb je hem echt gewoon op zijn mond gepakt? Oké, dat had ik nooit in je gezien!' Enkel kon ik naar lachen omdat ik blij voor hun beiden was. Erg blij, maar dit kon ook rare situaties met zich meebrengen.

'Ja, ik ook niet...' gaf ik toe. 'Ik had het sowieso niet verwacht,' glimlachte ik. 'Kunnen we mooi samen naar Zoë en Teoh rijden,' plagend stak ik mijn tong uit. Ik zou er alles aan doen om rare situaties te voorkomen, of in ieder geval een hoop.

'Emh nee... Ik wil in de laadbak zitten met Zoë en niet met jou en Teoh. Ik moet er niet aan denken dat jullie intiem zitten te doen voor mijn neus.' Als zij kon plagen dan kon ik dat ook. 'Wist je al dat Zoë haar voet heeft bezeerd?'

Ik dacht even na. 'Uhm ik geloof wel dat ik het gehoord heb, of eigenlijk heb ik gehoord dat ze met krukken liep... Hoe kwam het eigenlijk?' ik keek hem even vragend aan.

'Ongelukje bij gymles, maar Alicia, ik moet er vandoor. Voetbaltraining zo en ik moet m'n spullen nog aan doen. Bedankt dat je zo een schat bent.' Zacht drukte ik een kusje op haar wang. 'Veel plezier met Teoh. Niet te veel en ik zie je later weel weer!'

- Gone!

new
Ik klopte op de deur van Alicia's huis aan. Het was als een verrassing bedoeld, want ik kwam net terug van training en had het haar dus niet verteld. En ik vond het leuk om haar moeder weer een keer te zien. Ik keek even door het raampje naar binnen, maar zag niemand, dus ik wachtte geduldig.

'Mam, kun jij de deur even opendoen' riep ik vanuit de keuken. Eigenlijk vroeg ik altijd aan mijn moeder of ze de deur open wou doen, maar ging ik vervolgens als nog zelf kijken. Ik zette het laatste bord in de vaatwasser en zette deze aan om richting de woonkamerdeur te lopen en de gang in te kijken. Mijn moeder was al bij de deur en had hem al open gedaan waardoor ik achter haar Teoh zag. 'Hey,' zei ik verrast met een glimlach gezien ik niet wist dat hij langs zou komen.

Ik hoorde een stem en voetstappen, en al snel werd de deur ook open gedaan. Ik keek recht in het gezicht van de moeder van Alicia en glimlachte. 'Goedemiddag mevrouw Peterson,' zei ik netjes en glimlachte breder toen ik Alicia zag. 'Hey Alicia!' zei ik en keek ze beide even aan. 'Kom ik gelegen?'

'Ja hoor, kom binnen,' zei mijn moeder waarna ze kort een blik met mij waardoor ik moest lachen. Het was een overduidelijk "Stoor je niet aan mij, ik ben al weg"-blik waarna ze langs me heen liep terwijl ik richting de voordeur liep. 'Waaraan heb ik deze eer te danken?' zei ik met een glimlach waarna ik kort mijn lippen op die van hem drukte.